Ik ben dol op bloemkool, maar niet zo’n ster in variatie op het vlak van bloemkool. Vroeger was bloemkool per definitie onderdeel van aardappel-groente-vlees; tegenwoordig meestal van aardappel-groente-vleesvervanger. Dit recept – vroeger met kaassaus, nu met een naar-kaas-smakende groentesaus – ontstond in een poging om wat meer variatie op het gebied van bloemkool te bewerkstelligen. En met succes gelukkig. Vooral die ‘kaassaus’ van wortel en aardappel blijft een verrassing… P.S. Wil je dit vandaag maken? Week dan als de wiedeweerga alvast je cashewnoten.

Ik hou van hartige taarten, vooral in de herfst. Deze hartige taart met prei en paddenstoelen was van origine al lekker complex qua smaak (onder meer door de mierikswortel) en bovendien helemaal ‘herfst’ qua groenten. Maar ja, voor een hartige taart heb je meestal iets van melk en ei nodig. Mijn vegan variant van deze hartige taart is eerder romig dan gestold, maar wel bijzonder lekker.

Nooit had ik kunnen voorspellen dat het vegan maken van mijn simpelste recept de allergrootste uitdaging zou worden. Gillend gek werd ik van al die mislukte pannenkoeken. Op een dag zat ik zelfs zacht huilend in de passagiersstoel terwijl mijn man ons naar de snackbar reed. Uiteindelijk is het toch gelukt: geen crêpes, maar meer een soort American pancakes / dikke flensjes. En ik ben dik tevreden.

Van alle recepten die ik in het kader van Meat Free Monday in 2015 op Eigenwijs Blij plaatste, maken we deze denk ik nog steeds het vaakst. Niet in de laatste plaats omdat mijn dochter van drie het ook graag eet. Qua vegan maken lag de uitdaging ‘enkel’ in de kaas bovenop het gerecht, maar dat bleek nog best een klus. Uiteindelijk is het toch gelukt! P.S. Als je kiest voor dit recept, vergeet dan niet op tijd te beginnen met het weken van de cashewnoten!

Ik houd enorm van de Griekse keuken. Wat mij betreft is er niets gezelliger en lekkerder dan een avond lang Griekse hapjes met elkaar delen (en daar toch ook wel flink wat bij drinken). De Griekse keuken is niet eens zo vleesrijk, maar bevat wel veel zuivel. Toch is het mij gelukt om er een volledig plantaardige Griekse avond van de maken. Yammas!

Gewoon lekker voor de tv met z’n allen chips van een schaal graaien al dan niet met een klodder guacamole. Ik vind het heerlijk zo af en toe en gelukkig mijn huisgenoten ook. De letterlijk verbindende factor van nachos uit de oven is de gesmolten geraspte kaas. Hoe maak je dat in vredesnaam vegan? Het is mij gelukt! Met een saus in plaats van draderige substantie weliswaar, maar de smaak is top!

Met de vegetarische variant van de club sandwich (of is het clubsandwich?) had ik mij er eigenlijk wat te gemakkelijk vanaf gemaakt. Humus, een geprakte avocado, geitenkaas: dat kan iedereen. Voor mijn vegan versie heb ik geprobeerd all the way te gaan en de klassieke club sandwich met kip, kaas en bacon zo dicht mogelijk te benaderen.

Spanakopita is een van mijn favoriete recepten uit Griekenland. Meestal zijn het kleine, eenpersoonshapjes, maar een grote taart kan natuurlijk net zo goed. Origineel maak je deze spinazietaart met feta en bladerdeeg. Hm, hoe zal ik dit eens gaan oplossen…?

Paella, paella, paella. Het is het gerecht dat mij rijst heeft leren eten. Los van nasi dan misschien. Origineel een rijstgerecht vol met kip, chorizo en verrassingen uit de zee. Kan dat in vredesnaam lekker worden met 100% plantaardige gerechten? In 2015 deed ik al een poging, maar nu heb ik deze paella dan echt helemaal onder de knie. Het geheim? Gerookte tofu. Oh ja, en natuurlijk saffraan van goede kwaliteit.

Ik geef het toe, het voelt een beetje raar om een klassiek recept van mijn moeder steeds een beetje verder aan te passen. Het vegetarisch maken van dit winterse recept was niet zo lastig: gebruik vegetarisch gehakt. Maar ik heb ook niet altijd trek in bewerkte soja als oplossing voor alle vegan-problemen. Mijn nieuwe oplossing voor een compleet plantaardige variant van deze heerlijke zuurkoolschotel: walnoten.