Alsof ik niet al genoeg kookboeken over de Griekse keuken had, kreeg ik vorige zomer The Greek Vegetarian Cookbook (Heather Thomas) cadeau voor mijn verjaardag. Hartstikke lief van man Remi natuurlijk, maar zou het kookboek nog wel wat toevoegen aan alle recepten die ik al had? De belofte van het boek is echter interessant: Grieks, maar dan hedendaags. Na een jaar heb ik er genoeg uit gekookt om iets over dit kookboek te vinden.
Het is simpel: voor mij is de Griekse keuken de lekkerste keuken die er is. Ik heb daarom een jaar lang geprobeerd vegan bechamelsaus te maken voor bovenop moussaka en pastitsio. Het is (nog?) niet gelukt. Het wordt nooit lekker genoeg. Daarom dit keer geen vegan recept, maar een vegetarisch recept. Voor vegetarische pastitsio, de meest fantastische pasta uit de oven. De lange buisjes kun je tegenwoordig op heel veel plekken kopen! Moeilijk is het niet en je zet een feestmaal op tafel.
Soms heb je gewoon echt geen tijd om te koken en heb je weinig verse dingen in huis. Een ideaal moment voor een pastasaus uit blikjes en potjes. Dat is dan ook alles wat je nodig hebt voor een klassieke pasta alla puttanesca (inclusief ansjovis). Ik denk dat dat heel handig is als je als dame achter een raam even tussendoor wat wilt eten. Ten minste, ik vermoed dat daar de naam vandaan komt. Deze vegan versie van pasta alla puttanesca laat de ansjovis in de zee en is verder gebaseerd op de ‘slut’s spaghetti’/’slettenslierten’ van Nigella Lawson. Klaar in 15 minuten!
In Noord-Amerika is een coleslaw een must voor elke BBQ. Ik eet liever andere salades bij de BBQ, maar ben wel dol op coleslaw voor bij een broodje falafel of een broodje (inmiddels vegan) shoarma. Nu is coleslaw maken in de basis totaal niet moeilijk. Maar toen ik in aanraking kwam met pickles (kort gefermenteerde groenten), ging er ook op het gebied van coleslaw een wereld voor mij open. Mijn nieuwe favoriete coleslaw voor bij falafel en shoarma is dus licht gefermenteerd en bovendien helemaal vegan. Het recept is echt eenvoudig, maar je moet wel bijtijds beginnen. Heerlijk!
Zouden er mensen zijn die elke keer als ze BBQ-en totaal nieuwe gerechten maken? Ik denk het niet. Iedereen heeft toch zijn eigen favoriete recepten voor op de barbecue en erbij zoals salades en bepaalde sausjes. Ikzelf ben altijd op zoek naar nieuwe recepten die nieuwe favorieten kunnen worden. Maar mijn meloensalade met cashewnoten blijft in de top 10 staan van mijn BBQ-recepten. Hopelijk is deze heerlijke salade (nog vegan ook!) binnenkort ook een van jouw favorieten salades bij de barbecue.
Iedereen heeft z’n eigen voorkeuren voor gerechten die niet mogen missen tijdens een barbecue. Zo kunnen mijn ex-buren niet functioneren zonder pindasaus. Voor mij is een BBQ niet compleet zonder aardappelsalade. Vroeger vond ik uit zo’n bak ook prima. Tegenwoordig liever zelfgemaakt met lekker veel verse kruiden. Stokbroodje eronder, sausje erbij… heerlijk! Maar hoe maak je zo’n verse, smeuïge BBQ-aardappelsalade ook nog eens helemaal vegan? Nou gewoon, met mijn recept, haha.
Een van mijn favoriete keukens is de Indonesische keuken. Heerlijk zacht, zoet, zout met volle, kruidige smaken. Ik eet graag de vegan nasi rames bij mijn favo toko in Groningen en kook ook graag zelf Indonesische gerechten. Een gerecht dat ik echt ontzettend mis sinds ik geen vlees meer eet, is babi ketjap. Zou dat lastig zijn om vegan te maken? Helemaal niet! En mijn dochter van 4 lust deze seitan ketjap ook, redelijk kindvriendelijk dus.
“Everybody likes parfait,” sprak een loslippige ezel eens. Hij had vast gelijk, maar nog veel meer mensen houden van chocolademousse. Zo ook de meeste veganisten. Gelukkig hoeft dat helemaal geen belemmering te zijn. Ik maakte deze volledig plantaardige chocomousse onder meer voor bij een kerstdiner. Ook verraste ik er mijn meest culinaire vriendin mee en die heeft het er twee jaar nadien nog steeds over. Oh, en had ik al gezegd dat je in principe in 10 minuten klaar bent?
Ik had al jaren een recept dat mij vanuit een kookboek aanstaarde. Maar het leek mij zo’n gedoe. Aubergines grillen enzo. Ik wist toen ook nog niet wat tahin was (onvoorstelbaar nu, you live, you learn). Maar ik vond melitzanosalata (letterlijk: auberginesalade) zo heerlijk in zowel Griekenland als in Griekse restaurants in ons eigen land… Het moest er toch maar eens van komen. En het maken van melitzanosalata (auberginedip, in andere landen ook wel bekend als baba ganoush) blijkt heel eenvoudig. Inmiddels maak ik met enige regelmaat en portie melitzanosalata en deel ik graag mijn recept voor deze heerlijke dip van aubergine met jullie.
Waarom zou je geen gebruikmaken van planten die je gewoon in de vrije natuur kunt oogsten? Wildplukken is niet voor niets hartstikke hip. Toch vond ik zelf een tas vol toppen van brandnetels verzamelen het engste dat ik ooit heb gedaan (en ik heb een mooie kerfstok). Grappig eigenlijk, nergens voor nodig namelijk. Ik maakte een variant met brandnetels van mijn plantaardige spanakopita (spinazietaart). En dat bleek goed in de smaak te vallen, zelfs bij mijn jonge dochter.