Gevonden artikelen met: compassie

Lang geleden las ik een interview met Jan Wolkers, waarin hij vertelde dat hij elke avond voordat hij ging slapen bij zichzelf bedacht wat hem die dag niét was overkomen. Allerlei nare dingen die hij kon bedenken, waren die dag niét gebeurd. Daar werd hij zo gelukkig van dat hij altijd heel goed in kon slapen. Ik vond het een geweldig idee en ik pas het zelf ook wel eens toe op dagen dat alles tegen leek te zitten en ik uit puur zelfmedelijden moeite heb met inslapen.

En toen was het zomaar ineens alweer de tiende stap in de cursus Compassie in twaalf lessen naar het boek van Karen Armstrong. Dat schiet lekker op! Ik was heel benieuwd wat zij deze keer weer in petto had om ons op weg te helpen naar een vervulder leven. De tiende stap is Kennis en dat roept natuurlijk meteen herinneringen op aan de zevende stap: Besef van onze beperkte kennis. Blijkbaar wordt het tijd om daar nu eens wat aan te gaan doen!

Wat bedoelt Karen Armstrong, de schrijfster van deze cursus Compassie in 12 stappen, met de uitdrukking: Zorg voor iedereen? Zoals de vertaler het uit het Engels in het Nederlands heeft vertaald, lijkt het op de slogan van de eerste de beste zorgverzekering in december. Zou er in de oorspronkelijke tekst misschien gestaan hebben: Care for everyone of care for everybody? En dan met de betekenis: Ben je bewust van het bestaan van alle anderen of trek je iets aan van het bestaan van alle anderen.

Hoezo, hoe moet dat? Is er iets mis dan met onze manier van praten? Volgens Karen Armstrong zou dat best wel eens zo kunnen zijn. Onze manier van verbale communicatie heeft vaak veel weg van een competitiestrijd, waarbij degene met de grootste mond gelijk wil hebben en het vaak ook krijgt. Zij vergelijkt die manier van praten met de wijze waarop de democratie bij de oude Grieken functioneerde. Op de volksvergadering was het niet de bedoeling om via onderling overleg tot de beste oplossing voor een probleem te komen, maar iedere spreker verdedigde met verve zijn eigen mening, haalde de mening van anderen vrolijk onderuit, speelde met gratie verbale slagen uit onder de gordel, en… uiteindelijk kreeg degene met het best uitgespeelde ego gelijk. Jawel, Donald Trump kent zijn klassiekers! Je wordt er zomaar president van de Verenigde Staten mee.

Als er een ding is wat mij persoonlijk heel veel plezier geeft, is het wel dit: ik lees een boek of een artikel, kijk een televisieprogramma over een interessant onderwerp en er worden aspecten belicht, die ik nog niet wist. De verwondering die ik dan kan ervaren over dat onderwerp: ik dacht dat ik er iets van wist, maar het blijkt ineens allemaal heel anders te kunnen zijn. Er gaat een wereld voor me open, fantastisch! Het besef van mijn beperkte kennis geeft op zo’n moment mijn leven kleur.

Hoera, bij deze stap gaan we echt concreet aan de slag: kleine dingen, maar volgens Karen Armstrong enorm belangrijk. Kleine dingen kunnen een groot verschil maken in je eigen leven en dat van anderen. Zij vertelt over haar begintijd in het klooster. Het was een moeizame fase in haar leven, maar een opmerking van haar moeder-overste, die toen op haar sterfbed lag, maakte voor haar een groot verschil.

Het voelt bijzonder om bij de vijfde stap naar Compassie een verhaal te vertellen over de man op bovenstaand portret, Bhagwan Sri Rajneesh, en niet in de laatste plaats, omdat Karen Armstrong in haar hele boek over de weg naar meer compassie zijn naam niet één keer noemt. De vijfde stap, mindfulness oftewel opmerkzaamheid, riep bij mij echter onmiddellijk herinneringen op aan een boek wat ik lang geleden las over de leer van Bhagwan.

Er zijn in mijn leven drie belangrijke bewustwordingsmomenten geweest. Het eerste was het besef dat het heelal met alle sterren er altijd is. Als kind dacht ik dat de maan en sterren aan gingen als het donker werd en weer uit bij licht. Het was een bijzonder besef dat de sterren er overdag ook waren, maar dat ze door het licht niet zichtbaar waren. Het tweede moment was, dat de natuur niet buiten mijzelf bestond, maar dat ik een onderdeel was van die natuur. En het derde was dat het feit dat ik gepest werd op de lagere school niets voor mij hoefde te betekenen. Ik had er recht op om te bestaan, omdat ik op deze aarde was geboren. Daar kon het gepest niets aan veranderen.