Durven & Ondernemen

Dier in nood? Altijd gewoon 144 bellen!

Ze was licht in paniek, het meisje in de trein twee bankjes verderop. Ze was druk aan het whatsappen en pas toen ik uitstapte kreeg ik door wat er aan de hand was. Ze had een koe in de sloot zien liggen en wilde iets doen maar wist niet wat. “Gewoon 144 bellen en zeggen wat je hebt gezien, dan verbinden zij je goed door,” zei ik nog snel voordat ik naar de treindeur moest sprinten. Ik hoop dat het vervolgens goed is gekomen met de koe.

De doodgereden kat

In maart dit jaar maakte ik zelf iets soortgelijks mee. Op weg naar een trein die ik hoe dan ook moest halen zag ik een zojuist doodgereden kat liggen. Midden op een straat waar veel kinderen langslopen en ook nog behoorlijk uiteengereten. No lovely sight. Ik dacht nog, ik moet een foto maken, maar op dat moment vond ik dat wat morbide (dom, bleek achteraf). Wel belde ik 144, want ik moest toch iets. Een vriendelijke jongen aan de andere kant hoorde mij aan en verbond mij door met de voor onze regio verantwoordelijke afdeling van de Dierenambulance. Zij hebben de kat uiteindelijk opgehaald.

Achteraf bleek ik weliswaar een goede daad te hebben gedaan, maar toch een aantal dingen fout te hebben gedaan. Zo had ik natuurlijk wel een foto moeten maken. Ik had de kat die middag op Amivedi gezet en werd later nog gemaild door de regionale coördinator. Of ik ook een foto had. De kat bleek tussen mijn melding en het ophalen zo vaak opnieuw overreden te zijn, dat hij onherkenbaar was geworden. Ook was er geen chip te vinden. Een eventuele foto was het enige dat identificatie, nu of in de verre toekomst, nog mogelijk zou maken. Deze les vergeet ik nooit meer.

Verder kwam ik er later achter dat ik eigenlijk geen 144 had mogen bellen voor een doodgereden huisdier. Officieel moet je dan direct met de dierenambulance bellen. Alsof ik die nummers standaard per regio bij mij heb… En ik werd niet afgepoeierd toen ik belde; doorverbinden is immers ook niet zo’n grote moeite, lijkt mij zo.

Wanneer wel 144 bellen, wanneer niet?

Op Rijksoverheid.nl is een informatief overzicht te vinden van wanneer je wel en niet met 144 mag bellen. 144 is vooral bedoeld voor het melden van dierenmishandeling en verwaarlozing, zoals slechte verzorging of huisvesting. Overlast van dieren of het vinden van dode dieren moet je officieel op andere plekken melden. Is er sprake van spoed? Bel dan gewoon 112. Maar ja, wanneer is er wel of niet sprake van spoed? In het geval van de koe bijvoorbeeld? Ik weet niet precies wat het meisje gezien heeft… Op Rijksoverheid.nl lees ik dat de mensen van 144 in zo’n geval zelf 112 inschakelen.

Wat gebeurt er als het goed is met mijn melding?

Als er geen sprake is van enorme spoed (waarbij de melding doorgeplaatst wordt naar 112) of een dood dier (waarbij de dierenambulance wordt ingeschakeld), en de melding dus werkelijk thuishoort bij de dierenpolitie; wat gebeurt er dan vervolgens? Toevallig kwam ik tijdens het schrijven een stroomdiagram tegen van wat er met je melding gebeurt als er sprake is van dierenmishandeling of verwaarlozing van dieren. En dan maar hopen op een goede afloop.

schema-144

Mijn tip: altijd gewoon 144 bellen

Het is niet altijd mogelijk om goed zelf in te schatten of iets een spoedgeval is. En ook kun je niet van iedereen verwachten dat ze alle nummers van de dierenambulance bij zich hebben als ze ergens een dode kat zien liggen. Wat mij betreft is het dus eigenlijk gewoon heel simpel: altijd 144 bellen. Niet denken ‘dat doet iemand anders wel’ of ‘dat is niet mijn probleem’ of ‘misschien is het niet erg genoeg’, maar hup, bellen! Je weet het nummer nu, dus je hebt verder geen excuus meer. Oh, en leer van mijn fout: maak als het kan altijd een foto.

Cecile Bol on LinkedinCecile Bol on PinterestCecile Bol on TumblrCecile Bol on TwitterCecile Bol on Wordpress
Cecile Bol
Schrijver / dichter / foodie @ Hommelgaard
Zelfstandig ondernemer met tekstbureau Studio Vuurvogel || Dichter, vooral in het Engels || Gezin met Remi, Emily, poes & wat kippen