Een kijkje in de keuken van de plaatselijke voedselbank
Waarom een foto van drie poppen bij een artikel over de voedselbank? Omdat het daar allemaal mee begon. Mijn oma kocht ze en breide extra kleertjes. Aan mij de schone taak om ze aan de plaatselijke voedselbank aan te bieden. Ze waren meer dan welkom en ik mocht ook wat langer langskomen voor een rondleiding en het stellen van vragen. Bijzonder interessant om te zien hoe de voedselbank werkt en hoe betrokken de vrijwilligers zijn. Oh, en ze zijn altijd op zoek naar meer vrijwilligers!
Eindelijk op bezoek bij de voedselbank
Voedselbank Het Hogeland zit al een jaar bij ons om de hoek in Winsum, in een voormalig pand van de post. Desondanks was ik er nog nooit binnen geweest. Met ineens drie poppen naast mijn bureau mailde ik ze met de vraag op ze goed terecht zouden komen. Dat zouden ze zeker. Elke woensdag tussen 9 en 12 uur kan iedereen etenswaren en textiel langs komen brengen. Bovendien zou ik hartelijk worden ontvangen door coördinator Wiert.
De dames van de kleding
Bij binnenkomst in de toch best grote hal vol netjes uitgestalde stellages met kratten, blijkt Wiert nog even bezig. Ik mag met de drie poppen doorlopen naar de afdeling ‘kleding’, helemaal achterin. Hier staan vijf vrouwen kleding te sorteren. Ik vraag ze hoe de poppen een bestemming zullen krijgen. Dat gaat zeker goed komen want ze kennen de cliënten goed en weten welke kinderen er waarschijnlijk het meeste plezier van zullen hebben. Deze persoonlijke aanpak voelt goed!
Een hele operatie
Inmiddels is Wiert beschikbaar. Hij neemt alle tijd voor mij en vertelt honderduit over de organisatie en het verzamelen en uitdelen van de goederen. Voedselbank Het Hogeland blijkt een aparte stichting onder de paraplu van een bovenliggende stichting waaronder alle voedselbanken van Nederland vallen. Een deel van de organisatie bestaat uit administratie, zoals het bijhouden wie wel en niet in aanmerking komt voor de voedselbank. Hiervoor moeten huishoudens minder te besteden hebben dan het bestaansminimum (wat natuurlijk een belachelijk fenomeen is in Nederland, maar goed, gelukkig is er onder andere de voedselbank).
Het grootste en meest zichtbare gedeelte van de voedselbank bestaat echter uit het verzamelen, sorteren en uitgeven van voedsel en kleding. Denk hierbij aan een chauffeur die supermarkten langsrijdt voor zaken die net niet over de datum zijn. En aan dus de dames die de kleding aan het uitsorteren waren. Maar ook aan degenen die de mensen tijdens het uitgiftemoment opvangen en waar nodig begeleiden.
THT is heilig
Wat ik helemaal niet wist is hoe erg de voedselbank leunt op supermarkten. Een bestelbusje met koeling rijdt heel regelmatig langs supermarkten om producten die alleen nog tot vandaag houdbaar zijn op te halen. Deze producten worden bij binnenkomst allemaal handmatig gecheckt, gelabeld en indien nodig in de vriezer gedaan. Zo zijn zaken als vlees en invriesbare groenten nog twee maanden langer te consumeren. Wiert is er trots op dat er zo veel tegen voedselverspilling wordt gedaan op deze manier, zonder dat de voedselveiligheid ook maar enigszins in het geding is. Hij toont mij een uitgebreide tabel met hoe alle producten, van koekjes en pasta tot melk en eieren, bij binnenkomst gecheckt moeten worden en vervolgens gelabeld en bewaard moeten worden. Wat een systeem!
Kratten vol variatie
Wiert is niet alleen vriendelijk, maar ook nog eens gewild. Hij wordt tijdens ons gesprek regelmatig gebeld en ik heb daardoor alle tijd om rond te snuffelen. Opvallend vind ik de enorme variatie aan producten. In het krat met houdbare vis liggen blikjes zalm en sardine van allerlei merken en een of andere ingeblikte tonijnsalade. Ik geloof dat ik had verwacht dat het meer eenheidsworst zou zijn.
Die variatie is natuurlijk het resultaat van wat er wordt ingebracht. Maar het lijkt mij ook een uitdaging in de uitgifte. Want hoe verdeel je alles nou eerlijk? Wiert vertelt dat deze puzzel er nu eenmaal bij hoort en dat ze bij het vullen van de kratten in ieder geval goed letten op zaken als de schijf van vijf.
De dag van de uitgifte
Die uitgifte, hoe gaat dat nu precies? Wiert vertelt dat er ongeveer 200 gezinnen in de regio Hogeland (dus zeker niet alleen Winsum) afhankelijk zijn van steun van de voedselbank. Dat zijn ongeveer 500 monden. Elk gezin mag eens in de vier weken een pakket komen ophalen. Dat gaat via een vast stramien waarbij ze per gezinslid drie kledingstukken mogen uitzoeken, een krat met houdbare producten krijgen en vervolgens nog wat verse producten, zoals groente, fruit en aardappelen.
We hebben het kort over de schaamte die mensen voelen, vooral de eerste keer. Maar Wiert vertelt vooral over de tevredenheid die overheerst op zo’n uitgifteochtend; zowel onder de cliënten als onder de vrijwilligers. Het lijkt mij allemaal erg dankbaar werk en ik ben blij dat er zo’n organisatie bij mij om de hoek zit. Een beetje extra goede karma in de wijk is altijd fijn.
Iedereen is vrijwilliger
Wiert is nu een jaar coördinator van Voedselbank Het Hogeland en dat voor zo’n 18 uur per week. Dat is een baan op zich, dus ik vraag of hij betaald krijgt. Daar is hij heel stellig in: niemand bij de voedselbank krijgt betaald! Ook het bestuur niet. Niemand. Wauw.
Wat kun jij doen?
In het uur dat ik bij Voedselbank Het Hogeland op bezoek ben, wordt mij goed duidelijk hoe de inwoners van de regio kunnen bijdragen. Etenswaren langsbrengen die je niet gaat opeten, bijvoorbeeld omdat je met vakantie gaat of je kerstpakket tegenviel of je gewoon wat dingen overhebt. Zolang het maar officieel gelabeld kan worden: zelfgemaakte jam is daarom geen goed idee. Maar het hoeven zeker geen pallets vol te zijn. Vrijwilliger worden kan natuurlijk ook. Dat kan al vanaf 4 uur per maand! En mij werd ook ingefluisterd dat Voedselbank Het Hogeland hard op zoek is naar een PR-vrijwilliger. Veel hoeft een bijdrage dus zeker niet te kosten.
Vergeet de voedselbank niet
Ik ben best onder de indruk van wat ik heb gezien. En vooral van de eenvoud waarmee ik het afgelopen jaar had kunnen helpen. Het afgelopen jaar heb ik veel puin geruimd in huis en dacht ik vooral aan de kringloopwinkel en aan Marktplaats. Vanaf nu zit deze nieuwe optie ook in mijn hoofd. Wanneer ik de voedselbank uitloop, staat er een oudere mevrouw in de deuropening met een paar drieliterpakken appelsap. Net als mijn oma’s poppen zal ook deze klein maar fijne bijdrage goed terechtkomen; dat weet ik inmiddels wel zeker.
Ik heb laatst alle overgebleven luiers (voor 2 maanden) weggebracht bij onze voedselbank. ‘Officieel’ mogen ze dat bij ons niet aannemen, want het is geen voedsel, maar onofficieel was het erg welkom. Het spaart een gezin toch 2 maanden luiers uit.
Is je kind dus zindelijk? Denk dan ook aan de Voedselbank, niet alleen aan andere ouders die je kent ;)
Goed idee!
Wij zijn op de open dag geweest van de voedselbank en waren ook erg onder de indruk van de betrokkenheid van de vrijwilligers en daarnaast van het hoge aantal gezinnen dat binnen onze gemeente onder de armoede grens leeft!
Een prachtige bestemming voor vele spullen/ levensmiddelen die anders weg worden gegooid. Super dat je het op deze manier extra onder de aandacht brengt!!
Dank je! Ik geloof dat ik iets anders had op de dag van die open dag. Gelukkig nu een tweede kans.