Een week lang koken uit kookboek Peace & Parsnips van Lee Watson
Ik heb al vele recensies over kookboeken geschreven: voor Eigenwijs Blij en voor andere websites. Maar toen ik het volledig veganistische Peace & Parsnips van Lee Watson kocht dacht ik “Ik ga het nu eens anders aanpakken.” In plaats van een beetje doorbladeren en een aantal recepten testen door de weken heen, aten we een week lang vrijwel volledig aan de hand van Lee Watson. Dat geeft een goed beeld en op die manier kan ik onderbouwd mijn ervaringen delen.
Een hele boodschappenlijst
Al snel kom ik erachter dat de Britse Lee Watson heel graag werkt met noten. Voor vrijwel elk gerecht dat we hebben geselecteerd voor deze week blijk ik noten en zaden nodig te hebben. Heel gezond, maar wel een beetje schrikken als je die kilozakken met noten afrekent. Maar eigenlijk vond ik boodschappen doen dit keer heerlijk. Wat een spannende producten wachten er op mij: van cacaoboter tot mijn allereerste rijstpudding. Ik heb er zin in!
Mijn man eet chiapudding
De eerste fijne verrassing bestond uit de vele ontbijtjes. We waren inmiddels wel wat ingekakt met onze boterham met pindakaas. En ineens aten we chiapudding met vers fruit en verse tomaat op toast.
Het is zo eenvoudig om elke dag voldoende groente en fruit binnen te krijgen, maar dan moet je wel al meteen in de ochtend beginnen. En chiapudding blijkt verdorie nog lekker en voedzaam ook. Vooral variatie aanbrengen in je ontbijt is denk ik heel gezond.
Avondeten met veel voorbereiding, veel ingrediënten en veel afwas
We komen er al wel snel achter dat Lee Watson wat omslachtig te werk gaat. Voor een simpele chana masala (curry met kikkererwten) heeft mijn man een waslijst aan ingrediënten nodig waarmee hij anderhalf uur in de keuken staat. En zooooo speciaal smaakt deze curry nou ook weer niet. Zulke ervaringen hebben we wel vaker tijdens de testweek. Bovendien staat de vaatwasser ook wat vaker dan normaal te ronken.
En ten slotte blijkt het wel noodzakelijk om de avond van te voren even stil te staan bij het eten van de volgende dag. De kans is groot dat je ineens een zwik noten of bonen in de week moet zetten.
Nieuwe trucjes voor een veganistisch dieet
Het allerleukst (en smakelijkst) vond ik de nieuwe trucjes die ik heb geleerd die een plantaardig dieet net wat smakelijker en gezonder maken dan hoe ik tot nu toe kookte. Zo blijkt gele rijst maken van bloemkool vreselijk simpel en ontzettend lekker.
Of wat dacht je van zijden tofu in brownies: deze brownies met chocolade zijn de eerste vegan brownies die ik ooit at die daadwerkelijk niet de onderscheiden waren van ‘regulier’. En onze familie vrat zich terecht vol, haha.
Nog zo’n leuke truc is de ‘saus’ als onderliggende laag in de plaattaart met asperges en spinazie. Met onder andere cashewnoten en mosterd maakte ik een sausje dat echt de textuur had van het reguliere ei-room-mengsel. Dit deel van het recept ga ik zeker een keer toepassen in andere hartige taarten.
Burgers, curry’s en andere gezellige comfort food
Leuk en aantrekkelijk aan de recepten in Peace & Parsnips vond ik de ruime aandacht voor comfort food. Tuurlijk, er staan wat smoothies in het kookboek, maar ik heb echt niet elke dag zin in maaltijdsalades en dergelijke. Ruim baan voor klassiek ‘mannenvoedsel’, maar dan vegan. En daarom vind je in Peace & Parsnips een heel hoofdstuk met curry’s én een heel hoofdstuk met burgers. Je leest het goed: niet slechts één verplichte bonenburger, maar heel veel keuze.
Wij maakten de burger met rode biet en boekweit. Heerlijk! (hoewel Lee Watson in het algemeen wel wat scheutiger mag zijn met specerijen, maar zodra je dat weet, kun je dat zelf preventief aanpassen tijdens het koken.) Oh, en rijstpudding blijkt verdorie nog lekker ook (mijn man vindt van niet).
Flinke porties
Nog iets wat Peace & Parsnips, hoe generaliserend ook, een kookboek van de hand van een man maakt: de porties. Ik ben gewend om een gerecht dat volgens het recept voor vier personen is met z’n tweeën op te eten (zonder de schransen, in mijn ervaring zit je dan juist goed qua calorieën). Zo niet bij Lee Watson. De vriezer ligt vol voor de tweede ronde.
Gedoe, maar vol inspiratie
Ik moet toegeven: ik vond heel veel dingen aan een week lang koken met Peace & Parsnips van Lee Watson waanzinnig frustrerend en irritant (afwas, kooktijd, voorbereiding). En soms smaakte iets waar ik twee uur mee bezig was geweest helemaal niet zo speciaal voor de bijbehorende moeite. Maar ik heb daarnaast zo veel nieuwe dingen geleerd! Het kookboek gaf mij nieuwe inspiratie voor nieuwe stappen richting een plantaardig dieet. We gaan er zeker vaker uit koken, maar dan misschien maar beter niet elke dag…
