Hé, een gehaakte Sinterklaas!
Creatief bezig zijn, daar word ik nou blij van, lekker prutsen met wol of lapjes. Met een beetje geluk kom je, als het lekker gaat, vanzelf in een flow. Ik ben nog van de generatie, waarbij de meisjes (toch wel gek, de jongens gingen in die uren extra rekenen leren) handwerkles kreeg op de basisschool. Het was vaak niet leuk, maar het heeft er in ieder geval wel voor gezorgd, dat ik de basis van breien, haken en borduren al kende en ik heb mezelf in de loop der jaren heel veel bij geleerd. Wie nu wil handwerken, moet de basis vaak uit een boekje leren. Of… je koopt een kant-en-klaar pakketje. Je ziet ze overal tegenwoordig, bij de Hema, bij de Xenos, bij de Boekenvoordeel.
Ik was wel benieuwd wat er nou in zo’n pakketje zit: is het materiaal compleet, is de beschrijving goed te volgen, kortom, toen ik bij de Boekenvoordeel een pakketje van Needle Licious zag voor een Sinterklaas handpop heb ik het maar eens gekocht.
Zit alles er in? Niet helemaal. Als extra benodigdheden staat bij de beschrijving een schaar, naald met een groot oog en steekmarkeerders. Is de beschrijving goed te volgen? De instructietekeningen van de gebruikte steken zijn erg duidelijk, maar ik kan me voorstellen dat iemand die nog nooit heeft gehaakt het misschien wel een beetje moeilijk vindt.
Er wordt begonnen met het lijf van de handpop, dat gaat heel aardig, maar ik ben nog niet halverwege of… tot mijn grote schrik breekt de bijgeleverde plastic haaknaald doormidden. Gelukkig is er plakband in huis en met een zorgvuldig om het breukvlak gewikkeld rolletje plakband ga ik vrolijk weer verder. Uiteindelijk heb ik het hele werkstuk af kunnen maken met een gespalkte haaknaald!
Terwijl ik zo verder ga, zie ik ineens dat er iets mist aan de beschrijving. Iedereen die wel eens met een handpop heeft gespeeld, weet dat je je duim en pink, ringvinger en middelvinger in de armpjes steekt, maar je wijsvinger steekt in het hoofdje. Steekt er geen vinger in het hoofdje, dan blijft dat hoofdje nooit rechtop staan, maar valt naar voren of naar achteren. Kijk, dat onderdeel staat helemaal niet in de beschrijving. Hier moet creatief gehandeld worden. Oplossing: haak het hoofd volgens de beschrijving aan het lijf, maar gebruik niet de hele voorafgaande steek, maar alleen de buitenste lussen. Is het hoofdje klaar, hecht de draad dan weer aan aan de binnenkant van het begin en gebruik dan de binnenste lussen. Haak in ronden tot vingerhoogte (zo af en toe even passen) en naai de bovenkant dicht. Je hebt dan een hoesje gemaakt voor je wijsvinger.
Met het bijgeleverde roze garen worden de handjes en het hoofdje van het popje gehaakt. En helaas, ook hier vliegt het pakketje uit de bocht. Er is te weinig roze garen om het hoofd volgens de beschrijving af te maken, Sinterklaas krijgt een iets lager voorhoofd! Gelukkig zijn de handjes al af. Vreemd, van het rode en het witte garen is meer dan voldoende.
Volgens de beschrijving worden de ogen van de Sint met zwart garen geborduurd, maar Jan keek naar het plaatje en zei: “Wat kijkt die Sint boos!” Dat ga ik dus niet doen, maar twee kleine blauwe knoopjes doen het ook heel goed als ogen. Verder is het goudkleurige draad voor de versieringen op de kleding van de Sint wel erg dik, het gaat, maar dunner garen is mooier.
Wat vind ik er nu uiteindelijk van, van het gekochte pakketje? Het was heel erg leuk om te maken, het eindresultaat is ook echt wel wat geworden. Bovendien heb ik met het bijgeleverde patroon als basis nog een popje gemaakt: een meisje met vlechtjes. Voor een beginner op handwerkgebied lijkt het me echter nog wel een hele uitdaging, en het materiaal in het pakketje kan beter.
