Omapost: simpel en ideaal voor mij en mijn oma
Soms steun ik gewoon voor de grap een crowdfundingactie met een paar euro, als een idee mij aanspreekt. Maar heel zelden hoor ik er wat van terug of blijkt een product of dienst echt bij mij te passen. Een positieve uitzondering is het eenvoudige, maar handige Omapost. Ineens heb ik veel meer contact met mijn oma! In dit artikel mijn ervaringen en waarom ik liever Omapost gebruik dan Greetz of Kaartje2Go.
Omapost: regelmatig een kaartje naar je oma
Het idee van Omapost is heel simpel: “Deel je online leven met je offline oma!” We maken heel wat mee, maken constant foto’s en delen van alles via social media. Maar veel oma’s doen weinig tot niks met internet en krijgen dus maar bar weinig mee van dat leuke leven van ons. Met Omapost maak je met letterlijk een paar kliks en swipes een fotokaart met een leuk berichtje voor je opa of oma (of iemand anders natuurlijk). Persoonlijk en wat mij betreft niet duur.
De gedachte achter Omapost gaat ietsje dieper: “Omapost vindt het belangrijk dat ouderen in contact blijven met jonge mensen. Veel ouderen in Nederland zijn eenzaam en veel jonge mensen zijn te druk om met regelmaat aan hun grootouders te denken. Daar wil Omapost verandering in brengen. Als je zelf geen opa of oma meer hebt, kunnen we je koppelen aan een eenzame oudere via adopteer-een-oma.”
Mijn oma woont 15 kilometer verderop…
Ik ben er zo een, zo’n uiterst slechte want oh zo drukke kleindochter. Mijn oma woont verdorie slechts 15 kilometer van mij vandaan en kan al jaren elk moment definitief omvallen (hoewel ik hoop dat dat toch nog heel lang duurt, natuurlijk). Hoeveel excuses heb je dan nodig? Ik kan ze altijd bedenken: lastige timing van het middagslaapje van mijn peuter, iemand in het gezin ziek of grieperig of verkouden, gewoon even druk… En bellen ben ik zo ontgroeid en is ook te vermoeiend voor mijn oma. Ondertussen is mijn peuter 2,5 jaar oud en heeft mijn oma haar slechts een stuk of 10 keer gezien… Zeg het allemaal maar; ik ben het helemaal met je eens.
Wekelijks een kaartje via Omapost: ervaringen
Een week of zes geleden besloot ik Omapost uit te proberen. Als crowdfunder had ik wat tegoed voor gratis kaartjes gekregen en ik vond dat mijn oma wel een recente foto van haar achterkleindochter verdiend had. Het werkt allemaal uiterst simpel. Je hebt een app op je smartphone en daarin maak je een account aan waarin je oma’s en opa’s kunt toevoegen. Veel meer dan een naam en een adres is er niet nodig. Je drukt op het plusje bij de betreffende oma, zoekt een foto uit (of maakt er ter plekke een), schrijft een kort verhaaltje erbij en drukt op ‘versturen’. Letterlijk twee minuten werk.
Omdat Omapost nog klein is, worden de kaartjes één keer per week bezorgd: altijd op vrijdag. Maak je kaartje uiterlijk op zondag aan en hij ligt op vrijdag in de bus. Ikzelf vind zo’n lange wachttijd niet storend en het is eigenlijk het enige minpunt dat ik überhaupt aan Omapost kan bedenken. De kaartjes zijn niet duur (afhankelijk van het tegoed dat je kiest 2,50 euro of iets goedkoper) en ze zien er in het echt heel prima uit.
De reactie van mijn oma
De reactie van mijn oma op haar eerste kaartje schijnt hilarisch te zijn geweest, want ze snapte er niks van. De kaartjes worden namelijk verstuurd via een deal met een bezorger en bevatten daardoor geen gestempelde postzegel, maar puur het logo van Omapost. Mijn oma dacht dat ik gewoon zelf langs haar brievenbus was gewandeld. Toen er nog twee kaarten volgden, ontving ik ineens tegenpost: een kaart van mijn oma waarin ze mij bedankte voor de kaarten. Ik bleef stug wekelijks een kaart versturen en ging uiteindelijk natuurlijk ook langs; voor haar en om in het echt te zien wat ik eigenlijk allemaal naar haar verzonden had. (en om te zien wat een prachtige tikfout ik in haar eerste kaart heb gemaakt…)
De kwaliteit van de fotoafdruk is heel mooi, zeker ook met die witte rand eromheen. Wel goed om te weten is dat de kaarten zonder envelop worden verstuurd. Geen al te gekke dingen schrijven of op de foto zetten dus, haha. Mijn oma bewaart haar Omapost-kaarten in een apart zakje. Lief hè?
Uh, maar dit bestaat toch al?
Ja, natuurlijk kun je zo’n zelfde kaartje ook via Greetz of Kaartje2Go versturen. Waarom doe ik dat dan niet? Precies daarom; omdat ik het niet doe. Ik heb al 4 jaar een Greetz-account en het is nog nooit in mij opgekomen een fotokaart naar mijn oma te sturen. Dan moet ik weer de juiste geadresseerde aanklikken en één van de triljoen kaarten en een kleur envelop kiezen en alle upsell wegklikken. Bleeeeh.
Omapost is simpel en snel en blinkt nou juist uit in zijn eenvoud. Het enige dat ik op dit moment mis is een push-notificatie op zondagavond: ‘Maak nog even snel een kaartje voor je oma.’ Dat zou tof en handig zijn. Niks meer. Bouw alsjeblieft geen extra toeters en bellen. En dan blijf ik de komende tijd wekelijks een kaartje naar mijn oma sturen.
