Bijen zijn niet eng, echt waar niet
We weten zo langzamerhand allemaal wel dat bijen belangrijk zijn voor de bestuiving van gewassen en dus voor onze voedselvoorziening. Prima ook om er een paar in de tuin te hebben. Maar veel van ons worden toch wat nerveus van zoemende bijen rond ons hoofd. Dan ineens zijn het weer ‘enge kriebelbeestjes’. De afgelopen maanden kwam ik best vaak met mijn neus bovenop hele bijenkolonies te staan. En ik kwam erachter: bijen zijn gewoonweg niet eng. Echt niet. Ook niet van heel dichtbij en met heel veel tegelijk.
Onze broze relatie met bijen
Ik hoorde een van onze buren eens binnen één gesprek zowel zeggen dat hij van plan was te verhuizen naar een leuk boerderijtje met veel eigen land en dat hij liever niet te veel bloemen in de tuin wilde, omdat dat ‘wespen en bijen en beesten enzo’ zou aantrekken. Ik dacht toen heel elitair ‘dream on, met je boerderijtje’.
Maar er zit wel wat in. We groeien bijna allemaal op met waarschuwingen als ‘pas op, hoor, ze kunnen prikken/steken!’ (of ‘bijten’, zoals ik een paniekerige Duitse vader zijn zoon van 3 hoorde zeggen deze zomer). En dan die plaatjes in kinderboeken van dik ingepakte imkers en/of gestoken figuurtjes met tranen in hun ogen en enorme rode bulten. Bijen maken honing, prima, maar verder liever niet te dichtbij. Ondanks dat we zo graag onze tuin bijvriendelijk maken en zelf een insectenhotel in elkaar knutselen.
Langs bij de imker
Gezien onze precaire relatie met zoemende bijen, vond ik het bijzonder spannend en dapper van mijzelf dat ik mijzelf had aangemeld voor een Meet & Greet met de bijen van hobby-imker Frank. Thuis hadden we al allerlei grapjes gemaakt. Over hoe ik waarschijnlijk in zo’n maanmannetjespak gehesen zou worden, met alles erop en eraan. En ik ging er vanuit dat ik sowieso gestoken zou worden, want, duh! Frank stelde ons rond de keukentafel zittend groepje voldoende gerust, maar waarschuwde wel dat je een beetje op jezelf moet letten, mocht je door een bij gestoken worden. Spannend!
Na een wandeling arriveerden we bij een overkapping waarin een aantal bijenkasten stonden. We gingen achterlangs en konden zo heel dicht bij de kasten staan. De bijen vliegen immers alleen maar aan de voorkant eruit en erin. Iets om goed te onthouden overigens, mocht je zelf ooit dichtbij bijen komen. Hoewel we allemaal een soort imkerpak-light aankregen, hadden we geen handschoenen aan. Franks ervaring is dat als bijen al agressief worden, ze voor je gezicht gaan en niet voor je handen. En zo stonden we daar een uur of wat en werd het steeds gemoedelijker. Sterker nog, de pakken gingen uit en al gauw stonden we allemaal open en bloot naar uitvliegende bijen te staren en met vol met bijen bepakte raten bungelend aan onze blote vingers. Er werd niemand gestoken.
Ik kwam redelijk lyrisch thuis en nam mij voor om, zodra we een grotere kavel hebben, een imker de ruimte te geven een bijenkast bij ons in de tuin te zetten. Tegen die tijd wel even de regels daarvoor uitzoeken natuurlijk.
Speelplaats met bijenkasten?
Inmiddels was ik wel overtuigd van het toch behoorlijk onschuldige karakter van bijen. In Duitsland werd het echter nog mooier/gekker. Pal naast de speelplaats voor kinderen stonden gewoon open en bloot een handvol bijenkasten. Geen toezicht of wat ook. Een aantal ervan was zo gemaakt dat je een luik kon openen en zo bijvoorbeeld samen de koningin kon gaan zoeken. Klapstuk was de dikke boomstam die was uitgehold voor een bijenvolk en tot een soort kabouter was gemaakt. De bijen vlogen de interne kast in via zijn mond en neusgaten. Jazeker. We gingen bijna elke dag wel even samen met onze peuter van 3 kijken bij de bijen. En op het park was honing te koop van diezelfde bijen.
Nog nooit zat ik zo vaak letterlijk met mijn neus bovenop bijen. Zo mooi om zelf te zien en te ervaren dat ze je niks doen en gewoon lekker aan de slag zijn met wat bijen nu eenmaal doen. Ik kan het iedereen adviseren, zo’n bezoek aan een imker!
Mooi verhaal Cecile! Bijen zijn niet eng, zoveel is duidelijk. Maar als ze een “slechte” dag hebben – of als ik iets stoms doe – dan steken ze echt wel. En terecht, mijn fout! Ook met onbestendig weer is het opletten geblazen, maar over het algemeen zijn ze best lief ;)