Ik geef het toe, ik ben best wel een wijsneus. Al jaren meng ik mij graag in discussies over wereldwijde problemen. Toch was ik al in de dertig toen ik voor het eerst over TFR, de Total Fertility Rate, van landen hoorde. Door schade en schande wijs geworden, begon ik mijzelf danig voor te lichten. Waar je het beste blijkt te kunnen beginnen als je echt iets wil weten over de stand van zaken in de wereld? Bij Hans Rosling en Gapminder. Gaat heen en informeert uzelf!
Eind 2015 besloot ik dat het tijd werd om nu echt aan mijn grote droom te werken: het schrijven van eigen, creatief werk. Gedichten, verhalen, the lot. Ik had twee doelen voor 2016: een publicatie en het behalen van mijn CAE examen. Beide zijn gelukt en toch was ik niet tevreden. Want er waren ook veel afwijzingen. Was is al wel goed genoeg om werk in te sturen? Begin 2017 las ik over het positieve effect van het streven naar afwijzingen in plaats van successen. Ik besloot het concept te testen en een jaar lang te streven naar zo veel mogelijk afwijzingen. Let the game begin.
Wie een beetje into eco is, heeft wel eens gehoord van de ecologische voetafdruk. Je voetafdruk is kort door de bocht de ruimte die je door je consumptiepatroon inneemt op de Aarde. Wat de Aarde ons te bieden heeft, is nu eenmaal niet oneindig. En als we allemaal meer gebruiken dan dat er eigenlijk is, putten we de Aarde steeds verder uit. Ik was wel benieuwd of mijn ecologische voetafdruk na twee jaar voortschrijdend inzicht flink afgenomen zou zijn. Tijd voor een test en eventueel tips voor nog verdere verkleining in de toekomst.
Elk jaar rond december laat Amnesty International honderden mensen in de pen klimmen. Overal ter wereld schrijven mensen die dag in bibliotheken, buurthuizen, scholen, supermarkten en cafés miljoenen brieven en kaarten. Ze schrijven voor mensen die zijn gemarteld om wat ze geloven, die gediscrimineerd worden om wie ze zijn, die gedwongen werden te trouwen of vastgezet werden omdat ze voor hun mening uitkwamen. Ook in 2017 vindt de Amnesty Schrijfmarathon plaats op en rond zondag 10 december, Internationale Dag van de Mensenrechten. Ook bij jou in de buurt is een plek waar je kunt meedoen!
Het afgelopen anderhalf jaar committeerde Elisabeth zich aan een langdurende challenge. In haar eigen tempo doorliep ze alle 12 stappen van Karen Armstrong op weg naar meer compassie. Over elke stap schreef ze een apart artikel. Inmiddels heeft ze alle 12 stappen doorlopen en is het tijd voor een terugblik op haar ervaringen.
Ik ben een groot fan van zelfhulpboeken en persoonlijke ontwikkeling. Sterker nog, als ik niet een projectje op het gebied van persoonlijke groei heb lopen, word ik onrustig. Maar soms denk ik wel… waar doe ik het eigenlijk voor en is genoeg niet genoeg? Wat een geluk dan ook dat ik precies op Twitter aan het scrollen was, toen Ernst-Jan Pfauth zijn nieuwe boek, het Dankboek, aankondigde. Dit boek gaat namelijk precies op dat vraagstuk in en helpt je te ervaren hoeveel geluk je eigenlijk al hebt in je leven zonder beter, sneller, slimmer en meer.
Frans in 3 maanden, afkomen van mijn telefoonverslaving en 52 boeken in één jaar waren mijn drie grootste doelen van dit jaar, 2017. Cecile van Eigenwijs Blij reikte naar mij uit om hier over te schrijven en ik grijp deze kans om zowel mijn ervaring als ‘methode’ met jullie te delen.
Weer zo’n boek met ‘fuck’ in de titel wat belooft je een stukje dichterbij geluk te brengen. Het klinkt lekker provocerend natuurlijk, maar heb je er qua inhoud ook wat aan? Soms wel, soms niet. Beroepsblogger Mark Manson noemde zijn boek niet voor niets ‘De edele kunst van not giving a fuck’, terwijl ‘De edele kunst van je echt (blij met) jezelf zijn’ de lading van dit grillige ‘anti-zelfhulpboek’ eigenlijk veel beter zou dekken.
De laatste stap in de cursus Compassie naar het boek van Karen Armstrong is bepaald niet de gemakkelijkste. Stap 12 is “Heb uw vijanden lief”. En jawel, waar kennen we die uitspraak van? Was dat niet wat Jezus predikte aan zijn volgelingen? Van als iemand u op de linkerwang slaat, keer hem dan ook uw rechter toe? Dat wordt nog een hele opgave!
Wat heeft alfabetisering te maken met groen & geluk? Meer dan je misschien denkt! Klik maar eens rond in de databases van sociale wetenschappers en je zult zien dat geletterdheid in een land vaak correleert met allemaal dingen die wij als beschaving zien, waaronder lagere kindersterfte, minder kinderen per vrouw en een hoger inkomensniveau. Een correlatie is niet hetzelfde als een causaal verband, maar feit blijft: it all starts with education. En toch: 2,5 miljoen volwassenen in ons land zijn laaggeletterd. Daarom organiseert Stichting Lezen & Schrijven van 4 tot 10 september de Week van de Alfabetisering. De hele week zijn er allerlei activiteiten.