Hoeveel weet jij nog van biologie niveau basisschool? Sarah Devos kwam er tijdens een boswandeling met haar kleuter achter dat ze eigenlijk niks meer wist. Ze kon haar kind niet eens uitleggen wat het verschil tussen en spar en een den is. Ze liet het er niet bij zitten en beet zich vast in alles wat groeit en bloeit in bossen (en parken). Het resultaat is het fraai geïllustreerde ‘Het Bosboek’, dat je antwoord geeft op allerlei vragen die je als volwassene misschien wel niet meer durft te stellen. Je raakt er helemaal enthousiast van en hebt gelijk een hulpmiddel om je kinderen wat weetjes bij te brengen.
Ik ben een groot fan van zelfhulpboeken en persoonlijke ontwikkeling. Sterker nog, als ik niet een projectje op het gebied van persoonlijke groei heb lopen, word ik onrustig. Maar soms denk ik wel… waar doe ik het eigenlijk voor en is genoeg niet genoeg? Wat een geluk dan ook dat ik precies op Twitter aan het scrollen was, toen Ernst-Jan Pfauth zijn nieuwe boek, het Dankboek, aankondigde. Dit boek gaat namelijk precies op dat vraagstuk in en helpt je te ervaren hoeveel geluk je eigenlijk al hebt in je leven zonder beter, sneller, slimmer en meer.
Laatst werd een van ons tijdens een zakelijk gesprek verrast door een wel heel toffe vraag: “Weet je nog een boek dat ik zou moeten lezen?” En wat een goede vraag is dat eigenlijk! Ten eerste kom je door het antwoord heel wat te weten over de tipgever (vergelijkbaar met het snuffelen in iemands cd-kast of koelkast). Ten tweede zou het zomaar een boek kunnen zijn waar je zelf ook werkelijk wat aan hebt. We vroegen dezelfde vraag aan onze redactieleden. In dit overzicht de boeken die je echt zou moeten lezen volgens de schrijvers van Eigenwijs Blij.
Ik kan het ook niet laten. Al minstens twee jaar beweer ik dat ik geen kookboeken meer mag kopen, maar er is altijd wel een excuus. Zoals het boek Vegan Happiness van Jessica Prescott dat mij tijdens een zwak moment aanstaarde in de plaatselijke kantoorboekhandel. Gelukkig maar, want het is een erg leuk kookboek waar ik inmiddels graag uit kook!
Weer zo’n boek met ‘fuck’ in de titel wat belooft je een stukje dichterbij geluk te brengen. Het klinkt lekker provocerend natuurlijk, maar heb je er qua inhoud ook wat aan? Soms wel, soms niet. Beroepsblogger Mark Manson noemde zijn boek niet voor niets ‘De edele kunst van not giving a fuck’, terwijl ‘De edele kunst van je echt (blij met) jezelf zijn’ de lading van dit grillige ‘anti-zelfhulpboek’ eigenlijk veel beter zou dekken.
Ooit gedroomd zo te vliegen als een vogel? Of de behoefte gehad je op te krullen en in een hoekje te liggen slapen? Wetenschapper en dierenarts Charles Foster ging een stapje verder. Hij ging ver, heel ver, om zelf te ervaren hoe het is om een dier te zijn. Het boek ‘Leven als een beest’ is een rauwe, hoewel soms wat zweverige, ontdekking van de ware aard van de das, de otter, de vos, het edelhert en de gierzwaluw.
Ik ben altijd een beetje laat op shock doc feestjes. Zo zag ik Cowspiracy pas twee jaar na het uitkomen ervan. Maar om What the Health (de opvolger door dezelfde makers) kon ik eigenlijk niet heen: bijna elke celebrity en blogger leek het erover te hebben. Ik ben net veganistisch geworden dus vroeg mij af wat de documentaire mij nog te bieden zou hebben. Zou het net zo’n interne aardverschuiving teweegbrengen als Cowspiracy?
Flirten, verleiden en verliefd worden, dat klinkt niet als een boek over klantrelaties… Maar niks is minder waar. Patrick van Veen schrijft in Verliefd op je klant over het gedrag in zakelijke relaties met als doel ‘iedereen die een product of dienst aanbiedt een spiegel voor te houden’. Kriebels in je buik, slecht slapen en het verlangen naar morgen. Je wilt een zakelijke relatie die je net zo’n plezierig gevoel oplevert, maar dan zonder de slapeloze nachten.
De Franse stijl van opvoeden is een tijdje lang een hot item geweest, Niet gek, want veel elementen van deze stijl maken het leven van zowel kind als ouder heel aangenaam en overzichtelijk. ‘Ja zeggen als het kan, Nee als het moet – de beste opvoedadviezen van Franse ouders’ is de opvolger van het boek ‘Franse kinderen gooien niet met eten’ van Pamela Druckerman. Deel twee blijkt een stuk behapbaarder dan deel een, terwijl de inhoud nagenoeg gelijk is. Dat is makkelijk kiezen dus!
Het begint zo langzamerhand een traditie te worden. Elke zomervakantie lees ik het meest recente boek van econoom Yanis Varoufakis. En elke keer snap ik er enerzijds weer een beetje meer van en blijf ik anderzijds nog erger verbijsterd achter. ‘Adults in the room’ spant op dat vlak de kroon. Hoe hij langzaam de Griekse politiek in werd gezogen en de gang van zaken van Europa van binnenuit kon meemaken leest als een thriller. Spoilers: een happy ending blijft uit.