Deels om geld te besparen, deels om mijn impact te verkleinen had ik al geruime tijd geen kleding meer gekocht. Nieuwe kleding kopen is immers eigenlijk niet meer van deze tijd. Maar mijn broeken begonnen ernstig te slijten en ik zocht nog een trainingsjasje en sowieso blijft neuzen tussen de rekken een leuke bezigheid. Tweedehands kleding kocht ik al wel eens, maar het aanbod in de winkels is vaak zo klein. Toen kwam ik het concept ‘Vintage per Kilo’ tegen: een door Nederland reizende beurs met alleen maar tweedehands kleding waarbij je per gram betaalt in plaats van per item. Datzelfde weekend zou Vintage per Kilo neerstrijken in Groningen, mijn stad. Ik ging erheen… en kocht meer toffe items dan ik had durven dromen.

Vintage per Kilo?

Vintage per Kilo begon met een event in Amsterdam in 2012. Ze werken samen (of komen voort uit?) Rebirth of Fashion – ROF Wholesale, een bedrijf dat toffe tweedehands kleding inkoopt en weer verkoopt, bijvoorbeeld aan tweedehands winkels. En dus via Vintage per Kilo events. Het concept is vervolgens heel simpel:

Als vintage fashion en vintage style liefhebber kun je bij Vintage per Kilo je lol op! Genoeg vintage stijlen kleding, tassen, schoenen en accessoires voor man en vrouw vanaf het jaartal 1940 tot en met 1980 hangen netjes uit per categorie om doorheen te struinen en op vintage jacht te gaan naar jouw favoriete vintage items. Het is niet toegestaan om eigen jas en tas de winkelvloer op te nemen, deze kun je in je eigen locker veilig opbergen voor maar €1 euro. Op de winkelvloer staat een grote vintage weegschaal waar je, je buit kunt wegen om in je budget te blijven! Vervolgens reken je bij de kassa’s €18 euro per kilo af, PIN en/of CASH zijn altijd mogelijk. Entree is altijd gratis!

Dat klinkt leuk! Ik stapte de bus in bij mijn dorp in Drenthe, reed naar Groningen en wandelde vervolgens naar het terrein van de voormalige suikerfabriek. Wel een flinke wandeling, maar echt een perfecte setting voor een hip event met tweedehands kleding.

Ervaringen Vintage per Kilo in Groningen

Eenmaal binnen blijkt dit een relatief klein Vintage per Kilo event. Ten minste, dat maak ik op uit reacties om mij heen van doorgewinterde Vintage per Kilo bezoekers. Bovendien krijgt iedereen bij binnenkomst een grote plastic tas, terwijl volgens de overkoepelende site van Vintage per Kilo juist het gebruik van plastic tassen wordt ontmoedigd. Maar goed, het is wat het is en ik hoop vooral dat ik een paar leuke items ga vinden vandaag.

Tijd dus om een systeem te bedenken. Ik zie mensen (ja, ook mannen) op kledingrekken afrennen waar ze echt wat van willen (bijvoorbeeld het rek met denim jasjes, helemaal hip weer). Ik zie mensen heel kritisch door de kleding ‘bladeren’ en maar één of twee items over hun arm hangen. Ik zie mensen zakken en zakken vol verzamelen om vervolgens in een hoekje (er zijn geen paskamers) 100 items te staan passen en 90 daarvan terug te geven aan de medewerkers van vandaag. Ik besluit voor een tussenweg: er zijn zo’n 25 rekken en ik ga rek voor rek af. Heb ik meer dan 4 items, dan ga ik passen. Wat ik echt wil houden, gaat in de tas; de rest gaat terug. Zo struin ik vrij systematisch alles af. En daar blijk ik gewoon nog 3 uur voor nodig te hebben.

Gek en bijzonder eigenlijk dat je over 25 kledingrekken nog zo lang kunt doen. Dat komt natuurlijk omdat er van alles maar één hangt. In een gewone winkel zou je 10 dezelfde shirts hebben, in elke maat wat. De dichtheid van items is hier dus groter. Anderzijds, de variatie in maten is er ook.

Het verrast mij ook enorm hoeveel leuke en gekke dingen ik in dit relatief kleine aanbod heb kunnen scoren. En vrijwel allemaal dingen die ik in een gewone winkel misschien niet eens had aangepast. Maar de belofte van goedkoop en een soort gevoel van nu of nooit maakt in mij los dat ik dingen aanpas die ik anders nooit zou aanpassen. En daar zitten leuke verrassingen tussen! Beste voorbeeld hiervan is denk ik de gele, gebreide cardigan. Never nooit dat ik dit in de online shop van H&M zou aanklikken. Maar het staat enorm leuk en past goed.

Uiteindelijk verzamel ik 10 items tijdens dit Vintage per Kilo event: twee Levi’s jeans (yes!), een Adidas trainingsjasje (nogmaals yes!), twee rokjes, een gek paasei-achtig capeje voor mijn dochter, een gebreid ‘vestje’ voor over mijn schouders voor een zomeravond waarbij buiten zitten anders toch wat te koud wordt, een fantastisch leuk gestippeld zomerjurkje en dus die gele cardigan.

Samen voelt het als een flinke zak aardappels. En dat blijkt te kloppen. Als ik zelf weeg wat ik heb verzameld, blijkt het ongeveer 3 kilo: zo’n 48 euro. Ook weer niet gratis dus, maar voor 10 leuke items behoorlijk goedkoop. Handig ook dat je zelf per item kunt wegen. Dan kun je zelf goed afwegen of dat trainingsjasje echt 8 euro waard is. Of dat je dat shirtje echt niet kunt laten hangen voor 2 euro.

Al met al ben ik enorm blij met mijn aankopen tijdens dit Vintage per Kilo event. Ook de sfeer was gezellig. Had ik de reggae-muziek al genoemd? Maar, ik vond het wel een erg klein event. Ik zie op de site van Vintage per Kilo dat er soms ook XXL events zijn in de Jaarbeurs. Daar wil ik graag heen een volgende keer. De agenda van Vintage per Kilo dus goed in de gaten houden!

Ben jij al wel eens naar een Vintage per Kilo event (of iets soortgelijks) geweest? Wat vond je ervan?

Cecile Bol

Schrijver / dichter / foodie @ Hommelgaard

Zelfstandig ondernemer met tekstbureau Studio Vuurvogel || Dichter, vooral in het Engels || Gezin met Remi, Emily, poes & wat kippen