Dit is mijn eigen variant op een gerecht dat ik tijdens elke vakantie in Griekenland meerdere keren eet. Het geheim van gemista, gevulde tomaten en paprika’s uit de oven, is de tijd die je ervoor neemt. Twee uur is toch wel het minimum en eigenlijk zouden ze nog langer in de oven moeten staan. Klassieke Griekse slow cooking dus. Zonder bijgerechten is dit recept voldoende voor 2 personen en ook nog eens veganistisch. Met bijvoorbeeld een flinke Griekse salade erbij kun je het ook met 3 of 4 personen eten.
Veel mensen denken dat Grieks eten gelijk staat aan veel vlees eten. Niets is echter minder waar. Een mooi voorbeeld van vegetarische recepten uit Griekenland is de hartige taart met spinazie en feta, in het Grieks ‘spanakopita’. Meestal zijn het kleine, eenpersoonshapjes, maar een grote taart kan natuurlijk net zo goed. Mijn variant is doodsimpel, voldoende voor 2 personen en in 45 minuten op tafel te zetten.
Ik loop een rondje in de kelder en zie een fles ijswijn liggen. 375 ml. 32,50 euro. Drie jaar geleden gekocht tijdens een vakantie in de Moezelstreek. En nu waarschijnlijk niet erg lekker meer. Dan moet ik denken aan een geweldige tip die ik ooit kreeg van een goede vriend: spaar niet. Of eigenlijk: spaar je magic powers niet, maar gebruik ze voor het te laat is. De tip was namelijk onderdeel van ons gezamenlijke spel Dungeons & Dragons. Jaren geleden, maar de tip is altijd blijven hangen en verrassend vaak toepasbaar op het echte leven.
Okay, we zijn vorig jaar weliswaar niet geweest… maar ik vind ons jaarlijkse bezoek aan de Bio-beurs in Zwolle serieus een fantastisch feestje. Als je alles wilt zien, ben je echt wel een hele dag zoet. Ondertussen zie je veel merken die je al kende (vaak wel met nieuwe producten die je nog niet kende), maar óók veel nieuws onder de zon. En wie een beetje slim kijkt, ziet ook trends. Zo ook op afgelopen 24 januari. Tuurlijk, de gezonde snack is al jaren hot. Wel een relatief nieuwe trend is fermentatie. Zo veel zagen we dat nog niet eerder. En eindelijk is er ook breed aandacht voor bodemleven.
Ik had al jaren een recept dat mij vanuit een kookboek aanstaarde. Maar het leek mij zo’n gedoe. Aubergines grillen enzo. Ik wist toen ook nog niet wat tahin was (onvoorstelbaar nu, you live, you learn). Maar ik vond melitzanosalata (letterlijk: auberginesalade) zo heerlijk in zowel Griekenland als in Griekse restaurants in ons eigen land… Het moest er toch maar eens van komen. En het maken van melitzanosalata (auberginedip, in andere landen ook wel bekend als baba ganoush) blijkt heel eenvoudig. Inmiddels maak ik met enige regelmaat en portie melitzanosalata en deel ik graag mijn recept voor deze heerlijke dip van aubergine met jullie.
Er was eens een vegan nep-octopussalade die ik at in Camden in Londen. En er was eens een maaltijdsalade met bietjes, gekookt ei en gebakken spek. Onder druk van een etentje met een vriendin waarbij ik ook een gang zou meenemen, voegde mijn hoofd ineens beide recepten samen. Het resultaat is een heerlijke plantaardige salade met een Aziatisch, zilt tintje. Dit recept is voor 2 personen een maaltijdsalade, voor 4 personen een voorgerecht.
Waarom zou je geen gebruikmaken van planten die je gewoon in de vrije natuur kunt oogsten? Wildplukken is niet voor niets hartstikke hip. Toch vond ik zelf een tas vol toppen van brandnetels verzamelen het engste dat ik ooit heb gedaan (en ik heb een mooie kerfstok). Grappig eigenlijk, nergens voor nodig namelijk. Ik maakte een variant met brandnetels van mijn plantaardige spanakopita (spinazietaart). En dat bleek goed in de smaak te vallen, zelfs bij mijn jonge dochter.
Vandaag laat ik je zien hoe je in zo’n twintig minuten heel lekker naanbrood maakt, bijvoorbeeld voor bij Indiase of Thaise curry, als broodje bij de bbq, of als lekker voorafje met olijven, kaas of andere smeersels. Dit brood is goedkoper, gezonder (niet houdbaar tot 2019) en veel meer afvalvrij dan de halfvoorgebakken variant uit de winkel en je hebt er maar een paar ingrediënten voor nodig. Je gebruikt de koekenpan om de naan snel te bakken. Al met al ben je waarschijnlijk minder lang bezig met naan maken dan met naan halen in de supermarkt. Enthousiast? Begrijp ik.. hier komt het recept.
Een jaar of 8 geleden kwam ik bij toeval in aanraking met het fenomeen ‘BioGeometry’. Als ik niet beter zou weten, zou ik het hele verhaal kunnen afdoen als het zoveelste NewAge inzicht. Na een paar jaar vergeten en we gaan weer over tot de orde van de dag. BioGeometry is echter een wetenschap. Er is een heldere, bijna natuurkundige, basis en de effecten zijn voorspelbaar en reproduceerbaar. De grondlegger van Biogeometry is de Egyptenaar Ibrahim Karim. Hij is hier al ruim 45 jaar mee bezig.
Het begint zo langzamerhand een traditie te worden. Elke zomervakantie lees ik het meest recente boek van econoom Yanis Varoufakis. En elke keer snap ik er enerzijds weer een beetje meer van en blijf ik anderzijds nog erger verbijsterd achter. ‘Adults in the room’ spant op dat vlak de kroon. Hoe hij langzaam de Griekse politiek in werd gezogen en de gang van zaken van Europa van binnenuit kon meemaken leest als een thriller. Spoilers: een happy ending blijft uit.