De eerste keer dat ik dit boek las zat mijn dochter ruim 30 weken in mijn buik. Ik vond het toen een heel zinnig boek en heb veel ervan meegenomen naar onze huidige opvoeding. Vriendin Marianne was ook enthousiast en beloofde na de geboorte van Eigenwijs Blij ooit wel eens een recensie erover te schrijven. Prima. Tot ik erachter kwam dat we het over twee verschillende boeken hadden. Tijd om Franse kinderen gooien niet met eten van Pamela Druckerman opnieuw te lezen en alsnog een recensie met jullie te delen.
Ik had dit kookboek al een tijdje in huis, in de originele Engelse versie, maar had er nog amper uit gekookt. Alleen een bepaalde omelet met spinazie rolde regelmatig onze keuken uit. Twee jaar na het verschijnen van ‘Everyday Super Food’ van Jamie Oliver werd het wel eens tijd om mij wat meer in zijn recepten onder te dompelen.
Toen ik dit boekje twee jaar geleden ergens zag liggen wist ik al dat ik dit (via zijn dochter) aan mijn zwager wilde geven. Lekker bouwen en prutsen met spullen uit het bos. Ik zag het ze al helemaal doen samen. En ondertussen was ik zelf ook wel nieuwsgierig geworden naar ‘Het Bosboek’.
We hebben de neiging om problemen zo snel mogelijk te willen oplossen. Zelfs als niet 100% duidelijk is of een probleem wel echt een probleem is. Een mindere periode op je werk? Op naar de loopbaanadviseur. Liefdesverdriet? Hup, meteen inschrijven bij een datingsite. Provocatief psycholoog Jeffrey Wijnberg pleit met zijn boek ‘De magie van het nietsdoen’ voor het juist niet meteen zoeken naar oplossingen. Een veelzeggende quote: “Het leven zelf is therapeutisch genoeg om daar je voordeel mee te doen.”
Hij lag eind december onder de kerstboom: het kookboek ‘Cook for Syria’. Hoe hij het doet weet ik niet, maar mijn man heeft een goede neus voor kookboeken die ineens via social media aangeprezen worden. ‘Cook for Syria’ is een heel speciaal geval: hij is gevuld met op de Syrische keuken geïnspireerde recepten door legio aan bekende en minder bekende koks (waaronder Jamie Oliver). Het boek is onderdeel van een fondsenwervingsactie voor de humanitaire crisis in Syrië. Een aanrader!
Sinds we bij ons thuis eindelijk een smart tv hebben, kijken we grappig genoeg een stuk minder televisie. En als we kijken, kijken we gerichter. Bijvoorbeeld samen een paar TED-talks (om en om eentje mogen kiezen, glaasje wijn erbij…). In 2016 zag ik er dan ook een hele hoop, waarvan sommige meer indruk maakten dan andere. In dit overzicht mijn tien persoonlijke favorieten. Niks meer en niks minder. Laat je verrassen. Wat is jouw favoriete TED-talk van het afgelopen jaar?
Vakanties zijn er om te ontspannen, maar vaak is het ook het moment om je te realiseren ‘is dit nou wat ik wil?’ Vandaar dat ik het tijd vind voor een gouden oude in de spotlights. Ik las behoorlijk veel boeken over geluk vinden in je werk en dergelijke, maar geen enkel boekje was zo praktisch en enthousiasmerend als ‘Ontdek wat je écht wilt en maak daar (je) werk van’ van Brigitte van Tuijl.
Iedereen kent ze: talentvolle mensen waarvan de carrière op het gebied van hun talent toch maar steeds niet van de grond komt. En links en rechts worden ze ingehaald door in onze ogen minder talentvolle personen. Wat mist de een en bezit de ander? Het antwoord is ‘grit’: een combinatie van passie en vastberadenheid. Angela Duckworth heeft haar academische leven gewijd aan dit concept en beschrijft in haar boek ‘De grit-factor’ hoe belangrijk grit is en hoe je meer gritty kunt worden.
Al sinds jaar en dag zijn de Denen gemiddeld gezien de gelukkigste mensen ter wereld. Hoe doen ze dat toch? Ligt het aan hun verzorgingsstaat? Aan hun focus op samen genieten van knusse gezelligheid? Of ligt het ook een beetje aan de opvoeding? Dat laatste zal zeker een factor zijn en daarom vond ik het interessant om het boek ‘The Danish Way of Parenting’ te lezen. Wat blijkt? De Deense manier van opvoeden heeft heel veel raakvlakken met het zogenaamde ‘unconditional parenting’.
In de afgelopen jaren heb ik heel wat boeken gelezen over het einde van het kapitalisme zoals we dat nu met z’n allen hebben ingericht. Tuurlijk, al die verworven welvaart is fijn, maar met de kennis van nu kan het systeem wel wat tweaks gebruiken. We hebben het goed, maar kan het nog beter? Rutger Bregman strooit met zijn boek ‘Gratis geld voor iedereen’ bijna nonchalant een handvol utopisch klinkende ideeën op tafel, zoals het basisinkomen, open grenzen en de sterk verkorte werkweek. En het mooie is: de praktijk lijkt ons te leren dat dit allemaal gewoon onder handbereik ligt. Het enige dat mist is politieke wil. Een boek dat iedereen vooraf aan de komende TK-verkiezingen zou moeten lezen, politici incluis.