Jelena blogt sinds begin 2015 zo af en toe voor Eigenwijs Blij over diverse onderwerpen. Ze is graag bezig met haar balkonplantjes en struint het internet af naar interessante informatie over ‘selfsufficient living’. In dit interview lees je hoe ze ‘eigenwijs blij’ leeft en welke stappen Jelena nog wil gaan zetten.
Remi blogt al sinds begin 2015 voor Eigenwijs Blij. Hij blogt voornamelijk over tuinieren en groene energie. Daarnaast probeert hij zo veel mogelijk biologisch te eten en zijn huis steeds groener te maken. In dit interview lees je hoe hij ‘eigenwijs blij’ leeft en welke stappen Remi nog wil gaan zetten.
Debbie blogt sinds mei 2015 voor Eigenwijs Blij. Ze blogt voornamelijk over dierenwelzijn en de (pleeg)zorg voor honden en katten. Daarnaast is Debbie boekengek, vegetariër met veganistische trekjes en fan van Spaanse galgo’s. In dit interview lees je hoe zij ‘eigenwijs blij’ leeft en welke stappen ze nog wil gaan zetten.
Het is denk ik ruim 10 jaar geleden dat ik voor het eerst iets biologisch kocht. Eieren, als ik het mij goed herinner. Tegenwoordig betrap ik mij er steeds vaker op dat een avondmaaltijd volledig biologisch is of dat we al een etmaal lang volledig biologisch eten. Langzaam maar zeker werden mijn boodschappen steeds biologischer. Dat ging niet vanzelf: een stuk of 10 factoren heeft mij hierbij door de jaren heen geholpen.
Ongeduldig klop ik met mijn vingers op tafel. ‘Bezig met update 6 van 36. Schakel de computer niet uit.’ Witte letters op een blauw scherm brengen de boodschap luid en duidelijk over. Dit gaat nog even duren. Daaronder een zandlopertje dat maar niet leeggelopen raakt. “Kloteding.” Mijn statement lijkt de gang verder uit het apparaat te halen. Tergend langzaam gaat het apparaat van 6 naar 7 naar 8. Bij 12 begin ik ongeduldig door de kamer te stekkeren… In mijn hoofd ga ik de zinnen af waarmee ik dit bericht zal openen. Iets over haast. En dat ze het langzamer aan moeten doen. Langzaam is beter. Ja man, stukken beter. “Pak die van mij dan”, hoor ik mijn lief roepen vanuit de naastgelegen kamer, “die doet het wel”. Ze bedoelt het vast goed, maar ik ben een getergde Microsoftziel. Daar helpt geen goed woord bij.
Toen ik 5 jaar geleden naar München verhuisde, had ik al veel gehoord over hoe fantastisch Duitsland op het gebied van milieuvriendelijkheid was, vergeleken met Nederland, en hoever het al voorliep op de meeste andere Europese landen. In München had ik de mogelijkheid om te zien of dit ook echt zo was. In dit artikel dus een lijstje met vergelijkingen tussen Duitsland en Nederland, op het gebied van wonen, eten en reizen. Uiteraard erg subjectief, want in München worden zaken anders geregeld dan in Bremen, net als dat het er in Groningen anders aan toe gaat dan in Utrecht. Mijn vergelijking gaat in dit artikel nog het meest op voor Groningen en München.
Decennialang stond Duitsland bekend als het land van degelijke kwaliteit. Met hun Gründlichkeit bouwden de Duitsers de beste auto’s, wegen, fabrieken, wasmachines en tal van andere producten. Hun economie was één van de sterkste van Europa en de Duitse Mark de sterkste munt. Door de hereniging tussen Oost- en West-Duitsland kreeg de economie een deuk. Maar inmiddels zijn de Duitsers weer helemaal terug. Op tal van terreinen lopen ze voor op de rest van Europa en zijn ze wederom het voorbeeld. De Duitse Energiewende, biologisch voedsel, verantwoorde producten, privacy, cultuur, ondernemerschap en privacy. En wederom die economie, die eerder uit de crisis kwam dan de rest van Europa.