Er gaan heel wat mythes en zogenaamde wijsheden rond over de natuur. Vaak zijn zulke verhalen inmiddels al ingehaald door de wetenschap of zijn ze simpelweg nooit waar geweest. Zo heb ik toevallig laatst een gedicht geschreven over kraaien en daarvoor research gedaan naar of deze vogels nu wel of niet van glimmende dingen houden. Nee dus. Eksters zijn familie van de kraaien. Zo greep de titel van het boekje Eksters houden van bling bling direct mijn aandacht. Wat valt er allemaal nog meer te leren qua lariekoek over de natuur?
Hoewel ik gek ben op de natuur, op tuinieren, op dieren en planten en een eigen voedselbos achter het huis heb aangeplant, ben ik op het gebied van paddenstoelen nog een echte beginner. Ik was dat ook blij toen ik een recensie-exemplaar van Basisgids Paddenstoelen van Thomas W. Kuyper en Nico Dam ontving. Volgens de uitgever laat Basisgids Paddenstoelen de lezer “kennismaken met honderd algemene soorten paddenstoelen van Nederland”. En “De gids is gericht op de herkenning in het veld. Bevat duidelijke beschrijvingen, per soort meerdere (detail) kleurenfoto’s en een toegankelijke sleutel. Daarmee kunnen ook beginners de soorten relatief gemakkelijk op naam brengen.” Dat klinkt goed! Ik ga aan de slag.
Met ‘Het verborgen leven van bomen’ scoorde de Duitse boswachter Peter Wohlleben een internationale bestseller over hoe bomen in een bos functioneren en met elkaar communiceren. In een toegankelijke schrijfstijl beschreef hij hoe ze samenwerken met schimmels om aan voeding te komen en elkaar te waarschuwen voor plagen. Nu is er dan de vertaling van ‘Kranichflug und Blumenuhr’: De Tuin. Zoals Nederlandse uitgevers vaker doen is de titel niet vertaald maar versuft. ‘Kraanvogelvlucht en bloemklok’ was natuurlijk een betere titel geweest dan ‘De tuin’. Maar laat ik het boek niet op de kaft beoordelen maar op de inhoud. Is het een leuk boek? Slaagt Wohlleben er ook met dit boek in om de lezer van begin tot eind te boeien en veel leuke weetjes over de natuur te leren? Hier mijn recensie van ‘De Tuin’ van Peter Wohlleben.
Kombucha, kefir, kimchi: fermenteren is hot. Maar het leek mij altijd zo’n gedoe. Dat fermenteren niet altijd dagen of zelfs weken werk is, bewijst Peter van Berckel met zijn boek Tsukémono – Snelle groentefermentaties uit Japan. Met dit kookboek maak je in een handomdraai en een paar uurtjes wachten superlekkere pickles. Ik kookte (maakte?) heel wat van de recepten; wat een fascinerend proces! Deze skill moet iedere kookliefhebber beheersen.
Dat we met z’n allen moeten minderen met plastic is zo klaar als een klontje. Maar waar moet je beginnen? Radicaal verpakkingsvrij? Mijn ervaring is dat grote veranderingen van de ene op de andere dag moeilijk vol te houden zijn. Zet beter wat kleine stapjes. Daarvoor is Ontplastic een ideaal boekje. Met 101 tips zitten er altijd wel een paar tips tussen die bij jou passen. Mission accomplished.
Nog maar een paar weken geleden schreef ik een recensie over ‘Praktisch handboek voedselbossen’ van Martin Crawford. Inmiddels ligt ‘Voedselbos – Inspiratie voor ontwerp en beheer’ van Madelon Oostwoud voor mijn neus. Je zou bijna denken dat voedselbossen een trend beginnen te worden in de Benelux! Is er plek voor meerdere boeken over voedselbossen in het Nederlands? Heb je aan een van de twee boeken genoeg of vullen ze elkaar aan? Hoe is de opbouw, inhoud en opmaak van dit boek over voedselbossen in België en Nederland? In deze recensie geef ik antwoord op die vragen.
Al jaren geldt “Creating a Forest Garden, Working with Nature to Grow Edible Crops” van Martin Crawford als hét standaardwerk over voedselbossen in een gematigd klimaat. Crawford heeft een indrukwekkende ervaring en het boek staat vol slimme theorieën, handige plantenlijsten en praktische adviezen. Voedselbossen zijn hot in Nederland en België en veel voedselboswachters hebben het boek dan ook in de kast staan. Uitgeverij Schildpad Boeken vond het tijd voor een vertaling en bracht die onlangs uit onder de titel “Praktisch Handboek Voedselbossen – ontwerp, aanleg en onderhoud van een eetbare bostuin”. Ze stuurden mij een recensie-exemplaar. Is de vertaling net zo goed als het origineel? En wanneer moet je het boek kopen (en wanneer niet)? Hier mijn recensie.
Volgens Judith Orloff, een Amerikaanse arts en psychiater en schrijver van het boek ‘Leven met hooggevoeligheid’, is 20% van de bevolking hooggevoelig, oftewel, zoals zij het liever verwoord, heeft een empathische persoonlijkheid. Zo, dat is nog eens een aantal om serieus rekening mee te houden, maar in de praktijk blijkt dat nogal tegen te vallen. Veel mensen met een empathische persoonlijkheid weten het niet van zichzelf, en als ze het wel weten, is het voor hen vaak onduidelijk wat het inhoudt en hoe er mee om te gaan, laat staan voor de overige 80% van de bevolking.
Een vegan kookboek more or less speciaal voor mannen en dan geschreven door twee vrouwen. Ik geef toe, dat voelde in eerste instantie een beetje verkeerd. Maar auteurs Lisette Kreischer en Maartje Borst weten heel goed uit te leggen waarom ze voor deze insteek hebben gekozen. En bovendien heb ik nog nooit met zo veel plezier een week lang uit een kookboek gekocht, dan met MAN. EAT. PLANT. Fantastisch.
Een dag nadat we hadden besloten dat ik verantwoordelijk zou worden voor het ‘medicinale’ deel van onze tuin, zag ik The Plant Pharmacy liggen op de salontafel van mijn ouders. Toeval bestaat niet, zou je zeggen. In het boek beschrijft Lisette Kreischer allerlei geneeskrachtige planten en kruiden, inclusief (veganistische) recepten.