Is Nederland milieubewuster dan Duitsland?
Toen ik 5 jaar geleden naar München verhuisde, had ik al veel gehoord over hoe fantastisch Duitsland op het gebied van milieuvriendelijkheid was, vergeleken met Nederland, en hoever het al voorliep op de meeste andere Europese landen. In München had ik de mogelijkheid om te zien of dit ook echt zo was. In dit artikel dus een lijstje met vergelijkingen tussen Duitsland en Nederland, op het gebied van wonen, eten en reizen. Uiteraard erg subjectief, want in München worden zaken anders geregeld dan in Bremen, net als dat het er in Groningen anders aan toe gaat dan in Utrecht. Mijn vergelijking gaat in dit artikel nog het meest op voor Groningen en München.
Wonen – energiebesparing
In tegenstelling tot Groningen, zijn de woningen in München al sinds eeuwen goed geïsoleerd. De muren van onze woning waren zo’n halve meter dik en de ramen waren dubbel glas, extreem geluidswerend en hadden kunststof kozijnen. Koken gaat op elektriciteit en er wordt verder ook geen gas gebruikt in de huishoudens. Onze flat zat aangesloten op stadsverwarming en had dus geen eigen boiler voor de verwarming. Het handige aan stadsverwarming is dat overslaghitte van industrieterreinen gemakkelijk gebruikt kan worden voor privé-huishoudens.
Wonen – recycling
In München wordt er veel gerecycled. Niet alleen kun je als bewoner kunststoffen, aluminium en glas buiten in containers kwijt en papier, bio- (vaak) en restafval thuis scheiden, ook staan er op veel openbare plekken prullenbakken die uit drie of vier verschillende secties bestaan, zodat je ook onderweg je afval kunt scheiden. In Groningen daarentegen wordt plastic nagescheiden. Een veel efficiënter proces, omdat het meeste afval daardoor maar één keer gescheiden hoeft te worden. Als de consument het afval scheidt, dan moet er bij de afvalverwerking altijd nog een keer gekeken worden of dit ook correct is gebeurd. Ook gooien consumenten vaak toch veel plastic weg, dat wel gescheiden had kunnen worden.
Eten – biowinkels
München heeft veel biowinkels. Een groot deel bestaat uit filialen van de ‘Basic’-keten. Toen ik ontdekte dat ik direct om de hoek van een Basic zou komen te wonen, was ik hier helemaal enthousiast over. De keuze is groot en je hebt alles op één plek zitten: kruidenier, drogisterij, bakker, kaasboer, slager en slijter – en allemaal biologisch!
Het enige wat mij erg tegenviel was de kwaliteit van het vlees dat ze leverden. Nu eten wij al niet zoveel vlees meer, dus als wij ons eens een hapje gunnen dan willen wij dat het bio is en daarnaast van goede kwaliteit. In Groningen waren wij gewend geraakt aan de uitstekende kwaliteit van biologisch vlees van slagerij De Groene Weg. Hoe groot was onze teleurstelling toen wij ontdekten dat bij de Basic het vlees maar van matige kwaliteit was. Zo zaten bijvoorbeeld de kipfilets (toch een van de duurdere soorten vlees) nog vol met witte pezen. Dit gold trouwens niet voor worsten en ontbijtvlees, dit was juist bij de Basic van erg goede kwaliteit en lekkerder dan bij de slager in Groningen. Wellicht door de grote voorliefde voor worst in Duitsland ;).
Reizen – fietsen
In München kwam ik erachter hoe erg je in Nederland wordt verwend als fietser. Ten eerste hebben de fietspaden ongeveer de helft van de breedte die wij kennen. Probeer daarop maar iemand op een bakfiets in te halen. Daarnaast moet je goed uitkijken dat je geen voetgangers aanrijdt. De fietspaden zijn namelijk onderdeel van het trottoir en het verschil is vaak niet eens zo duidelijk zichtbaar, waardoor voetgangers er onverwachts overheen kunnen lopen.
Maar wat mij eigenlijk het meeste opviel, was hoe mensen met fietsers omgingen. In Nederland word je bij je rijlessen altijd duidelijk op fietsers gewezen en als kind heb ik (en vele anderen met mij) een fietsexamen afgelegd op de basisschool. Als je in München fietst, merk je al gauw dat automobilisten niet goed weten hoe ze met fietsers om moeten gaan. Zo geven ze je niet genoeg ruimte aan de rechterkant van de rijbaan, als er geen fietspad is. Ook hebben ze niet veel kennis van wat een fietser in het verkeer wel of niet mag. Ik ben twee keer op dezelfde plaats aangetoeterd door een auto achter me, terwijl ik netjes naar links aan het voorsorteren was en me volledig correct gedroeg. In Duitsland toeteren ze sowieso veel sneller, dus je moet wel een dikke huid hebben als weggebruiker.
Reizen – openbaar vervoer
Toen ik net iets te vaak kokend van frustratie bij het werk aankwam, heb ik maar besloten om een OV-abonnement te nemen. Want al zijn Münchenaren niet van die fietsmensen, ze weten wel hoe ze het openbaar vervoer moeten regelen! Tijdens de spits rijdt er elke 5 minuten een metro, bus, tram en regionale trein en ’s nachts heb je genoeg nachttrams en -bussen, om je veilig thuis te brengen.
Reizen – carsharing
Voor Münchenaren die iets te afgelegen wonen, of iets zwaars te versjouwen hebben, is carsharing een populair alternatief voor het bezitten van een auto. Duitsland heeft veel carsharingbedrijven en met de komst van de smartphone zijn deze alleen maar populairder geworden. Je kijkt even op de app of er in de buurt een auto vrij is, reserveert hem, stapt in en rijdt weg. Heb je geen rijbewijs, dan kun je ook mee met de ‘Mitfahrgelegenheit’. Dan reis je met iemand mee die toevallig zelf ook dezelfde kant op gaat. Het is dus een soort kruising tussen carpoolen en couchsurfing, waarbij je samen de kosten deelt.
Reizen – overig
Voor lange afstanden is er natuurlijk de trein (wat dacht je van met 5 personen voor 43 euro een dag lang door heel Beieren reizen?). En op het moment zijn supergoedkope busreizen (meinfernbus.de, Eurolines) erg populair. Zo kun je voor een schijntje naar Berlijn en voor een prikkie naar Kroatië. Toch niet gek voor een land dat veel beïnvloed wordt door zijn florerende autoindustrie! Maar die heeft dan ook nog genoeg klandizie op het platteland ;).
Kwaliteit vs. kwantiteit
Zoals je kunt zien vind ik het maar lastig om te zeggen welk land nu milieuvriendelijker is. Beide landen leggen de nadruk op andere dingen. Ik denk dat in Duitsland voornamelijk op kwantiteit gericht wordt (grote bioketens met veel spullen en goed geregeld openbaar vervoer), terwijl in Nederland nog energie gestopt wordt in kwaliteit, in de vorm van kleine winkels met kwalitatief goede producten en respect voor de (individueel reizende) fietsers.
Maar dit is maar mijn persoonlijke mening. Ben je het er niet mee eens, of heb je vragen? Laat het dan even weten in de comments!
