Wadlopen: die ruimte om je heen moet je een keer gevoeld hebben
Binnenkort verhuis ik naar Drenthe, maar tot nu toe heb ik zo’n 36 jaar in de provincie Groningen gewoond. Toch (of misschien juist wel daarom) had ik tot vorig jaar nog geen enkele ervaring met een typisch Groningse excursie: wadlopen. Met een vriend ging ik mee met een wadlooptocht. En ik moet zeggen: de combinatie van actief bezig zijn en enorme weidsheid om je heen is fantastisch.
Wadlooptochten voor elk wat wils
Vanuit mijn werk wist ik al dat er enorm veel mogelijkheden zijn op het gebied van wadlopen. Zo kun je gewoon vanuit Pieterburen of Noordpolderzijl met een groepje het Wad op. Afhankelijk van de getijden kun je soms zelfs doorlopen naar Schiermonnikoog (dat heb ik nog niet gedaan, maar lijkt mij echt geweldig). Er zijn ook combinaties met boottochten, bijvoorbeeld waarbij je naar een drooggevallen zandplaat vaart en vervolgens daar over de zeebodem gaat wandelen. Je kunt zelfs wadlopen in combinatie met het vrijlaten van opgevangen zeehonden.
De standaard wadlooptocht voor beginners
Wij kozen echter voor wadlopen pakketje standaard: voor iets meer dan 15 euro een wandeling met gids waarbij je in totaal zo’n 3,5 uur onderweg bent. Grappig is dat de wadlooptochten elke dag op een ander moment beginnen. Dat heeft natuurlijk te maken met eb en vloed. Wel goed om even rekening mee te houden bij het reserveren.
Daar gaan we dan: wadlopen
Op de dag zelf waaide het enorm hard. Het was windkracht 4 tot 5 en dat merk je aan de kust bijzonder goed. Hoewel we verzamelden in Pieterburen, reden we in een kolonne naar Noordpolderzijl (nog best een flinke rit); ik denk omdat het gewoon niet veilig was om bij Pieterburen te wadlopen. We werden in groepen verdeeld over een aantal gidsen en toen kon de wadlooptocht echt beginnen.
Boswachter op de zeebodem
Leuk vond ik dat de gids je niet alleen over het slik leidt, maar ook van alles vertelt over de dieren en planten die je er vindt. Zo hebben we allemaal even aan een stuk zeekraal geknabbeld en krabben en scheermesjes bestudeerd. Dit soort dingen houdt het overigens ook leuk voor kinderen.
Die weidsheid! (en blubber tot je knieën)
Maar het meest indrukwekkend aan wadlopen is toch wel die enorme weidsheid. Zo’n gevoel van ruimte heb je in Nederland verder nergens volgens mij. Tenminste niet als je te voet bent (misschien op een boot op het IJsselmeer?). Ik denk dat je dit gevoel nog sterker hebt als je met een kleinere groep gaat wadlopen. Maak je trouwens geen illusies dat je schoon thuiskomt. Mijn wadloopschoenen (geen laarzen!) heb ik serieus drie keer moeten wassen voordat ze niet meer naar ‘riool’ roken en ik had blubber tot m’n knieën, water nog wel wat hoger zelfs. En eigenlijk was juist die combinatie van rust in je hoofd maar tegelijkertijd flink actief bezig zijn het allerfijnste aan wadlopen. De volgende keer ga ik wadlopen naar Schiermonnikoog!
Ben jij al eens mee geweest met een wadlooptocht? Wat vond je ervan?
