Als ik single was en op zoek naar een partner dan zou ik het wel weten: ik zou op zoek gaan naar een veganist om mijn dagen mee te slijten. Maar ik ben geen single en ik ben heel toevallig al 32 jaar samen met een heel erg lieve en leuke man die verre van veganistisch in het leven staat. Mijn keuze voor veganisme heeft onmiskenbaar invloed op onze relatie, maar we hebben wel ergere stormen met ons huwelijksbootje doorstaan.

Tegenpolen

Mijn lief en ik zijn een goed voorbeeld van tegengestelden die elkaar aantrekken. Het is uitgesloten dat wij ooit aan elkaar gekoppeld zouden zijn geweest als wij elkaar via een datingsite hadden moeten vinden. Wij zijn het over veel dingen hartstochtelijk oneens, tot aan onze politieke voorkeur aan toe. Hij is extravert, ik ben introvert, hij een avondmens, ik hou van de ochtend en ga zo maar door. Last but not least: ik eet plantaardig en hij is een alleseter. Omdat we daarnaast elkaars beste vriend zijn en over van alles en nog wat eindeloos kunnen praten, is het leven met elkaar nog steeds fijn.

Zeventien jaar geleden besloot ik vegetariër te worden, waarbij ik lang, nog heel af en toe, vis heb gegeten. Mijn wederhelft was toen nog een man van het type Fred Flintstone. Hij at het liefst steaks die groter waren dan zijn bord en dat het liefst elke dag. Het was voor hem dan ook best even wennen dat ik opeens geen vlees meer at. Maar omdat ik over het algemeen kookte en mijn keuze niet aan hem wilde opdringen, heb ik voor hem nog altijd gerechten met vlees bereid. De hoeveelheid vlees die hij eet nam wel af. Steeds vaker at hij met mij een vegetarisch gerecht mee.

Veganisme: net even moeilijker te combineren

Ruim een jaar geleden heb ik het besluit genomen om volledig plantaardig te eten en hoewel we ook daar ook langzamerhand een modus in vinden merk ik dat dit meer invloed heeft dan mijn keuze voor vegetarisme. Dat heeft twee hoofdredenen:

1. Als vegetariër kon ik nog een beetje begrip opbrengen voor de vleesetende medemens, maar omdat ik mij het afgelopen jaar steeds meer geïnformeerd heb over veganisme begrijp ik soms niet meer dat de ander er anders over kan denken.
2. Als veganist wijk je, veel meer dan als vegetariër, af van de norm. Dat is voor mijzelf soms lastig in sociale situaties, maar ik ben zelfverzekerd over mijn keuze. Mijn lief heeft er echter niet voor gekozen en vindt die situaties best lastig.

Daarnaast zijn er kleinere hobbels zoals:

1. Een simpel gesprekje over eten kan al best moeilijk zijn. De rillingen lopen me soms over de rug wanneer mijn partner het over ‘een lekker visje’ of ‘een lekker stukje lam’ heeft.
2. Hoewel manlief best graag zo af en toe kookt, vindt hij het lastig om plantaardig te koken. Vooral omdat het vaak betekent dat er twee pannen op het vuur staan in plaats van één. Daar staat tegenover dat hij vaak zelf vlees klaarmaakt, omdat ik dat niet meer kan opbrengen.
3. Het is soms een dunne scheidslijn tussen begrip en onbegrip voor elkaar en tussen een gewoon gesprek en je aangevallen voelen omdat veganisme voor beide partijen een emotioneel onderwerp is.

Omgaan met verschillen

Hoe lukt het ons dan toch om met onze verschillen op dit gebied om te gaan? Het belangrijkste is: veel praten. Daar zijn wij gelukkig goed in. Door onze gevoelens bij de keuzes van de ander bespreekbaar te maken, ontstaat er begrip. En begrip leidt er weer toe dat je soms juist weer woorden inslikt. Voor mij geldt dat ik niet zo moet preken, omgekeerd mag ik verwachten dat er rekening met mij gehouden wordt als er over dieren eten gepraat wordt. Zoals met alles in een relatie, is het geven en nemen, want zodra dat niet meer gaat dan is dat het einde.

Mijn echtgenoot is in al die jaren samen ook getransformeerd. Ook hij is veel bewuster gaan eten. Een paar keer per week kiest hij wel voor vlees of vis, het liefst biologisch en veel minder dan wat hij ooit als normaal beschouwde. Hoewel ik het liefst zou zien dat ook hij voor een plantaardig dieet zou gaan, zie ik het toch als een geschenk dat hij deze transformatie heeft doorgemaakt. Ondertussen verleid ik hem met heerlijke plantaardige gerechten waarmee ik zijn angst heb weggenomen dat het leven alleen nog maar zou bestaan uit grijs geitenwollen sokken voedsel.

Tips voor een goede relatie

Het was mijn bedoeling om een lijst met tips, over hoe je als veganist met een niet-veganist samen kunt leven, onderaan deze blogpost te zetten maar ik kan er maar drie bedenken:

1. Praten, praten en nog eens praten
2. Blijf flexibel
3. Respecteer elkaars keuzes, ook al ben je het totaal oneens met elkaar

En misschien zijn dit ook meer tips om überhaupt een relatie in stand te houden want als je al zo lang samen bent is het onvermijdelijk dat beiden veranderingen doormaken. Wat voor een veranderingen er ook zijn, bovenstaande tips kunnen helpen om een goede relatie te behouden. Dat, en liefde natuurlijk: een heleboel liefde.

Uitgelichte afbeelding boom in hartvorm door maf04 op Flickr, gepubliceerd onder creative commons. Appel met hart USDA op Flickr, gepubliceerd onder creative commons

Louise van Leeuwen

Ontdekkend veganist, schildpad, schrijver, compassievol, artistiek, gek op eten/koken en o, ja ook nog functioneel applicatiebeheerder