Asperges in de moestuin: een hele uitdaging
De lekkerste asperges, die ik ooit gegeten heb, kreeg ik van mijn schoonzus. Zij woont in Noord-Brabant, waar asperges in kraampjes aan de weg worden verkocht. Piepend vers, want om te testen hoe vers asperges zijn, wrijf je ze tegen elkaar. Geeft dat een piepend geluid, dan zijn ze dus zo vers, als je ze eigenlijk wilt hebben. Heerlijk waren ze! De zandgrond in Noord-Brabant is zeer geschikt voor asperges, maar de zandgrond in Groningen, waar ik woon, zou ook wel eens hele lekkere asperges kunnen opleveren. Proberen dus! Maar waar vind je plantgoed voor asperges en wat is het eigenlijk; bollen, knollen, of… ja, wat eigenlijk?
De website van Vreeken heeft mij nog maar zelden teleurgesteld, als ik iets bijzonders wilde, en jawel, aspergeplantgoed hebben ze ook, en nog wel in soorten. Asperges kun je planten tot eind juni, dus ik was nog maar net op tijd, nog maar twee weken tot de deadline.
Na de bestelling volgde verwachtingsvol afwachten: wat zou er in de doos zitten? Aspergeplantgoed bleken een soort plantaardige kwallen te zijn: een middenstukje met lange tentakels. Hoe plant je zoiets?
Bij groenteproblemen raadplegen wij dan ons onvolprezen groentekweekboek van de Groenboekerij. Zouden deze boeken nog bestaan? Wij hebben onze boeken al zeker 30 jaar (er is ook een fruitboek). Volstrekt niet biologisch, maar het spuiten van de chemicaliën laten we dan maar weg, dat deden we 30 jaar geleden ook al. Spuiten was toen nog erg in de mode en van biologisch hadden nog maar weinig mensen gehoord. Er is veel ten goede veranderd. Verder staat echter alles er in wat je weten moet voor het beste resultaat en ook het kweken van asperges stond er in, en dat bleek nog helemaal niet zo eenvoudig.
Een aspergebed meet minimaal anderhalve meter in de breedte. In het midden graaf je dan een geul van 40 cm breed en 25 cm diep. Kies hiervoor een vochtige dag, vermeldt het boek.
Op de dag dat wij ze gingen planten was het niet vochtig, eerder het tegenovergestelde, maar ja, ze kunnen ook niet in de doos blijven zitten. Gelukkig deed Jan het betere graafwerk en dat was een hele opdracht. Je moet wat over hebben voor asperges! Toen de greppel er lag, moest er in het midden een richel komen van ongeveer 10 cm hoogte. Daar leg je dan de plantaardige kwallen met de goede kant boven en de tentakels netjes rondom gespreid bovenop. Flink gieten, afvullen met biologische moestuingrond, en nog eens gieten. Uitdrogen is uit den boze, in dat opzicht zijn het net echte kwallen.
Het wachten kon beginnen. Wanneer komt er iets boven? Dat duurde een week. Er kwam niets! Toen kwam de hittegolf. Ojee, ojee. Flink nathouden dan maar weer. Dat duurde twee weken. Nog steeds niets! Zou het nog wat worden? Of was de hittegolf de nekslag geweest voor het aspergeavontuur? Na drie weken kwamen voorzichtige puntjes boven: ze doen het!
Asperges eten zal echter nog wel even duren: dit jaar kan er nog niets geoogst worden, volgend jaar ook nog niet. Pas het jaar daarna kunnen we, hopelijk, voor het eerst asperges eten. Maar dan kun je daarna ook 20 jaar asperges oogsten van dezelfde planten. Wordt vervolgd, dus.
Enig nadeel van een aspergebed: het ziet er nogal saai uit. Langs de randen staan daarom bij mij de bonenstokken met stokslaboontjes. Ruimte genoeg over en zo wordt de grond weer optimaal benut.
Credits foto asperges: Jonny Hunter, licentie CC BY 2.0 (Commercieel hergebruik, inclusief aanpassing).
