Dilemma: hoe blijf je op de hoogte als je helemaal klaar bent met het nieuws?
Ik was er medio 2018 helemaal klaar mee. We waren net verhuisd en superdruk, zowel met werk als met klussen. En vervolgens begon ik mijn werkdag toch altijd met een rondje nieuws. En vulde ik mijn pauze ermee. En het loze moment wanneer mijn man onze dochter naar bed brengt. En in het openbaar vervoer. En… en… Ik was dagelijks vaak wel een uur ofzo kwijt aan nieuwssites en social media. En ik werd er alleen maar chagrijnig van. Bovendien miste ik juist de achtergronden bij het nieuws. Ik ging op zoek naar een manier om op de hoogte te blijven van de wereld om mij heen zonder te verdwalen in het dagelijkse nieuws. En dat blijkt nog best lastig.
Dan maar weer een papieren krant?
Ik las een artikel over iemand die alleen nog maar papieren kranten leest. Maar dan wel elke dag en ook nog heel veel. Dat hoeft voor mij nou ook weer niet. Het is nu juist de bedoeling dat het mij minder tijd gaat kosten. Maar het was erg interessant om te lezen dat iemand ervaart te onthaasten én beter echt inhoudelijk op de hoogte raakt door een papieren krant. Weg met die onzin breaks & flashes, maar gewoon een goed uitgedokterd nieuwsartikel over iets lezen. Het klinkt toch wel aantrekkelijk.
Bestaat er een wekelijkse krant?
Zo elke dag een papieren krant doorakkeren lijkt me niks. Ik vroeg mij af of er ook iets wekelijks zou bestaan? Een weekly digest ofzo. Time blijkt dat te hebben. Maar het sprak mij toch niet echt aan. En toen ontdekte ik dat mijn favoriete nieuwssite, The Guardian, een wekelijkse krant heeft! De Guardian Weekly bestaat uit een gevarieerde uiteenzetting van het wereldnieuws van de afgelopen week (van wereldkampioenschappen schaken tot aardbevingen in Tanzania of weet ik wat) en langere, wat meer tijdloze, achtergrondartikelen. Fantastisch. Ik werd dezelfde dag nog lid.
Guardian Weekly toch niet de oplossing
Helaas bleek de post niet echt mee te werken. De Guardian Weekly gaat op dinsdag naar de drukker en komt vrijdag uit. Ik ontving de papieren versie vaak pas op de dinsdag of woensdag daarna. En nieuws van een week oud is toch wel behoorlijk oud en gedateerd. Na wat gezeur heen en weer zei ik mijn abonnement op en kreeg ik gelukkig mijn geld terug. Toch jammer, ik had liever gehad dat mijn experiment met de Guardian Weekly wel geslaagd zou zijn.
Boehoe, ik wil geen scherm…
Een van de belangrijkste redenen om te kiezen voor de papieren variant van Guardian Weekly is dat ik even bevrijd zou zijn van al die schermen. Ik werk al de hele dag aan een laptop en doe natuurlijk ook het een en ander op mijn telefoon. Papier is dan een heerlijke afwisseling. Ik verheugde mij echt op een kopje koffie met een krant erbij. Archaïsch misschien, maar heerlijk ontspannend. Het mocht helaas niet zo zijn en ondertussen zat ik maanden later nog steeds met precies hetzelfde probleem.
PressReader: gratis kranten en tijdschriften
Wel ontdekte (of eigenlijk herontdekte) ik PressReader. Dit systeem is zeg maar een soort Blendle voor grote bedrijven als bibliotheken. De bibliotheken kopen de licenties voor een breed aanbod aan kranten en magazines, je maakt een account aan, connect met het wifi-netwerk van bijvoorbeeld de bibliotheek en kunt vervolgens 7 dagen lang naar hartelust dingen downloaden (ook als je allang niet meer in de bibliotheek bent). Het was een beetje uitproberen, maar inmiddels heb ik PressReader zo ingesteld dat hij automatisch wekelijks de Guardian Weekly én de dagelijkse Guardian én de maandelijkse BBC Goodfood en Q magazine mijn telefoon op spuugt. Te oude issues worden automatisch verwijderd. Als ik nu op PressReader inlog via de laptop of tablet, kan ik ook dingen downloaden, ook als deze apparaten niet mee waren in de bibliotheek. Ideaal.
En leest dat lekker, zo vanaf mijn telefoon? Nou ja, dat deel is minder ideaal. Maar ik merk dat het fijn is om dagelijks even de headlines door te scrollen. En van de Guardian Weekly lees ik wekelijks een paar artikelen die mij echt interesseren. Enige is dat ik dus eens in de 7 dagen moet connecten met de wifi van een aangesloten hotspot. Maar ik ben eigenlijk wel wekelijks in de stad Groningen en dan is het een kwestie van even aan denken. Eindresultaat: gratis alsnog de Guardian Weekly met een redelijke gebruiksvriendelijkheid.
En de dagelijkse ronde aan shit dan?
Tot zover de voorziening aan ‘goed’ nieuws. Maar daarmee heb je het ‘slechte’ nieuws nog niet uit je leven. Een van de eerste dingen die ik deed is mijn Twitter enorm opschonen en alle nieuwsaccounts ontvolgen. Vervolgens zette ik ook de trends op worldwide (tip!). Hierdoor word ik alleen verleid met wereldwijde trends en niet met #GerardJoling en #ZwartePiet. Fijn.
Vervolgens moest ik mijzelf gewoon keihard gaan beperken. Vooral van die rabbit hole sites, zoals BuzzFeed, daar moest ik echt mee minderen. Ik voegde daarom de extensie StayFocusd toe aan mijn browser (Chrome). Ik mag dagelijks slechts 7 minuten rondbrengen op social media en door mij geselecteerde nieuwssites. Daarna worden die websites geblokkeerd. En ja, je kunt de extensie natuurlijk tijdelijk uitzetten en dan alsnog naar hartelust browsen. En dat doe ik soms ook wel als ik bepaalde sites nodig heb voor mijn werk. Maar ik merk dat het over het algemeen erg goed werkt. Eigenlijk juist doordat ik die websites niet cold turkey volledig geblockt heb, maar doordat ik dagelijks 7 minuten heb. En dat blijkt voor mij voldoende om even net de laatste roddels en ontwikkelingen mee te krijgen.
Voor de echte achtergronden pak ik PressReader op mijn telefoon erbij. Nog steeds een scherm en dat vind ik wel jammer, maar: het geeft zo enorm veel rust niet meer dagelijks een uur kwijt te zijn aan dikke onzin die je niet eens wilt weten. En ben ik in het afgelopen jaar minder geëngageerd geworden? Minder op de hoogte? Zeker niet!
Wat zijn jouw tips?
Toch denk ik dat ik er nog niet helemaal ben qua slimme consumptie van het nieuws. Hoe pak jij dit aan? Heb je nog aanvullende tips? Ik hoor ze graag!
De mailtjes van de Groene Amsterdamer . Goede achtergrond informatiei n de artikelen.
De correspondent