De Fossebieb staat nu vier maanden op onze oprit. Ik keek het na, omdat ik een update wilde schrijven, en ik verbaas me over die korte periode. Het lijkt namelijk veel langer. Maar de opening was echt op 9 oktober. Ondanks voorbereidend onderzoek en het zorgvuldig afwegen van opties, leer je veel van zo’n eerste plaatsing van je minibieb.

Aanloop in de herfstmaanden

De koude, natte herfst- en wintermaanden zijn niet ideaal om je minibieb te introduceren. Tijdens de eerste weken in oktober, na de feestelijke opening inclusief wethouder, was de aanloop enorm. Ik had verwacht 2 à 3 keer per week een bezoeker bij de bieb te zien, maar dat was in die tijd dat aantal per dag en spitsuur in het weekend. Maar toen de natte tijd aanbrak, bleef het bezoek weg. Juist in die donkere dagen leek mij het heel fijn om ’s avonds met een boek op de bank te springen, maar ik snap dat men nou net die bank niet wilde verlaten om een boek te halen, ook al staat het biebje in je eigen straat. Ik vond het echter ook niet erg, dat het even minder druk was. De startperiode was al bijzonder hectisch en enerverend. Ik verwacht dat na de nog koude maanden februari en maart de minibieb drukker bezocht gaat worden.

Een beklemmende winter

Een tip voor een toekomstige minibiebbeheerder: plaats je bieb in het voorjaar. Ten eerste start je dan niet in een natte, koude tijd, waardoor je minder bezoek zult ontvangen. Ook heb je een half jaar de tijd om van je minibieb te genieten, voordat je ontdekt wat het Nederlandse klimaat met zo’n bouwsel doet. Ik heb ontzettende ruzie gehad met de deurtjes, die op alle mogelijke plekken gingen uitzetten en klemmen. Klusser Cees, de bouwer van de bieb, is meerdere keren langsgekomen met de houtschaaf. Uiteindelijk hebben we van vier deurtjes twee deurtjes gemaakt, waardoor er twee probleemplekken minder waren en hebben we de sluiting vervangen door een zware magneetsluiting. Nu gaan de deurtjes feilloos, maar het ziet er inmiddels wel wat patchworkerig uit. In de lente gaat er even een nieuwe verflaag over de voorkant heen en dan hebben we onze eerste winter overleefd.

De winter was ook niet vriendelijk voor de lichtoplossingen die ik bedacht in de bieb. Probeer maar eens een ledlamp op zonne-energie te vinden, die én goed blijft hangen én goed zon vangt. Een ander probleem in de vochtige wintermaanden van Nederland is het kromtrekken van bepaalde boeken. Niet alle boeken hebben er last van, maar bepaalde kaften maken nu sierlijke bogen. Ik heb vochtvreters gehaald en dat helpt enigszins, maar het is onmogelijk een buitenkast volledig te beschermen tegen vocht. De kast is volkomen waterdicht, maar met enorm vochtig weer trekt het toch een beetje naar binnen. Ik heb de boeken om die reden ook minder vaak gewisseld, om minder ‘slachtoffers’ te hebben. Ik las dat vochtvretend kattengrit in een sok ook als vochtvreter kan werken.

Het is op het moment dat ik dit schrijf een stralende februarizondag, dus ik kan me al helemaal voorstellen hoe het zal zijn in de lente. Ik zal de bomen rond de minibieb wat korter dan anders moeten houden, maar verder heb ik er zin in.

Een bibliotheektoilet

De voorraden voor de minibieb zijn enorm. Omdat ik stapels in de woonkamer een beetje beu werd, en mijn oog viel op een maagdelijk witte muur in de wc in de hal, hebben we nu een bibliotheektoilet. Als ik echt een malle dag heb, laat ik mensen de wc zien voor meer keuze in titels. Zo’n wc met rijen boeken aan de muur blijkt ontzettend gezellig te zijn. Ik heb nu een wc-boek dat ik in december 2016 toch misschien wel uit kan hebben….:-)

Welke boeken doen het goed?

Welke titels het goed doen in de minibieb heb ik nog niet helemaal door. Geweldig goede boeken blijven lang liggen en flodderboekjes zijn soms zo weg, maar soms ook niet. Er ligt nu ineens een stapeltje mini-Harlequinboekjes. Kookboeken zijn soms zo weg en soms niet. Tegenwoordig zit in elk boek een Fossebieb-stempel. Voor een stukje bekendheid, maar ook om te voorkomen dat deze boeken met een gratis-status elders verkocht zullen worden voor een paar euro’s. Free is free.

Promotie minibibliotheek

In de lente ga ik ook weer met een communicatietraject beginnen. Dat heb ik in de winter toch een beetje laten varen, door drukte grotendeels. Ik heb wel tijdens de Veganchallenge elke week een nieuw vegan recept in de klikvensters aan de zijkant van de bieb opgehangen, met meeneemexemplaren in de bieb, maar ik vrees dat vegan voor deze buurt nog een stap te ver is. Maar dat snap ik, want vegan lukt mij ook nog niet 100%.

Synergie: Minibiebs in de Hebban Reading Challenge

Sinds kort hangt er een categorieënlijst van de Hebban Reading Challenge in het klikvenster. De Challenge is een leesbevorderende en gewoon immens gezellige manier om 2016, het Jaar van het Boek, te doorlopen. Als communitymanager van Hebban.nl ben ik nauw betrokken bij de Challenge. Typisch voor mij is dan weer het synergie zoeken in een combinatie van dingen waar ik mee bezig ben. Ik schakelde de minibiebs in als Joker, om zo beide fenomenen bekender te maken bij lezend Nederland.

Een aantal ontzettend enthousiaste minibiebers hebben zich aangemeld, waardoor ik ook daar in tijdsnood kwam. Dat miniprojectje liep een beetje uit de klauwen, maar uiteindelijk, aan het eind van 2016, hoop ik toch dat meer mensen de minibiebs hebben ontdekt. Er staan er wel duizend door heel Nederland, wist je dat? De synergie die ik zocht, is nog niet ontstaan, maar ik houd vol. Als ik een minibiebbezoeker aan de Challenge krijg en/of Challengers op bezoek bij de minibieb, is het geslaagd.

Lessen in het leven door onze minibieb

Ik heb een flink aantal praktische dingen geleerd. Dingen waar ik zelf niet meer echt iets aan heb, want mijn bieb hangt al. Niet in de winter starten, kies niet te ingewikkeld hang- en sluitwerk. Ook heb ik een levensles geleerd: ik had verwacht dat ik heb best een beetje naar zou vinden om al die boekjes zomaar buiten, onbeschermd te laten liggen voor wie ze maar wil hebben. Ik, als bibliofiel, wil graag dat boeken terecht komen bij liefdevolle lezers. Maar al heel vlot na de opening van de bieb kon ik dat moeiteloos loslaten. Een enorme les in ‘geven’ en ‘loslaten’. De Fossebieb als uithangbord voor een levensstijl van lezen, delen en sociaal bewustzijn bevalt mij uitstekend. Het is een geinig project, maar meer nog een stukje uiting van hoe ik denk over een goede wereld en een positieve omgang met elkaar.

Debbie van der Zande

Redacteur @ Hebban.nl

Thuis met Martijn || Poedel Japie, galgo Omar, kat Frits || Pleeggezin voor honden en katten || Groningen || Redacteur Hebban Fantasy & Sciencefiction en Hebban non-fictie