Gadgets & Shoppen

Ervaringen met een wildcamera of cameraval voor hobbygebruik

Welke dieren zouden er ‘s nachts door onze tuin bewegen? Zou het lukken om de grote bonte specht die regelmatig van de vetbollen in de tuin eet van dichtbij te fotograferen? Welke dieren drinken er allemaal in onze wadi? We hebben een flinke tuin in landelijk gebied die we proberen zo in te richten dat die een hoop verschillende dieren aantrekt. Overdag en ‘s nachts. Maar lukt dat ook? Welke dieren komen er in onze tuin? Al een tijdje speelde ik met het idee om een wildcamera (of cameraval) te kopen. Er zijn tegenwoordig instapmodellen voor thuisgebruik die helemaal niet meer zo duur zijn als wat jaren geleden. Van Wildcamerakopen.nl mocht ik een Burrel S12HD wildcamera testen voor deze review. In dit artikel mijn ervaringen met die cameraval en met een wildcamera in het algemeen. Zou het lukken foto’s en video’s te maken van bijzondere dieren in de tuin?

Merken wildcamera’s

Toen ik begon aan mijn zoektocht naar wildcamera’s, verwachtte ik bij merken als Canon, Nikon of Olympus uit te komen. Of desnoods Panasonic, Sony, Ricoh of GoPro. Maar de bekende merken digitale camera’s lijken geen wildcamera’s te maken. Al snel kwam ik uit op merken als Browning, Burrel, Bushnell, Reconyx, Stealth Cam, Spypoint, Snyper en Moultrie. Soms heet een wildcamera dan een cameraval of trail cam. Ik probeerde te snappen wat de goede merken zijn en bezocht een flink aantal websites van de fabrikanten. In veel gevallen zijn dat merken die van alles verkopen voor de jacht. Op een deel van die sites trof ik ook foto’s aan van jagers die trots poseren met een dood dier. Niet echt mijn type website of merk. Maar blijkbaar zijn dit de merken die cameravallen (laten) maken en doen de normale fabrikanten daar niet aan mee.

Ook de Action, Lidl en Aldi verkopen af en toe wildcamera’s. Vaak voor maar € 70 tot € 80. Maar ik las ook veel negatieve recensies over die camera’s. Vaak valt de kwaliteit van de foto’s vooral ‘s nachts tegen. De infrarood (IR) verlichting lijkt vaak een probleem. Die is nodig om ‘s nachts te filmen of foto’s te maken. Bij goedkopere modellen kun je dat zien doordat een hele batterij rode lampjes oplicht. Dat kan dieren afschrikken en je camera zichtbaar maken voor gelegenheidsdieven. Betere modellen hebben infrarood licht zonder die rode gloed. Maar de betere wildcamera’s lijken overal meteen € 250 tot € 500 te kosten. Het leek wel een keuze tussen goedkoop en slecht of duur en goed. Zonder iets ertussen.

De camera: Burrel S12HD wildcamera

Ik ben geen boswachter of professioneel fotograaf, maar wil de wildcamera vooral hobbymatig gebruiken. Dus het moet wel een beetje betaalbaar blijven natuurlijk. Dennis van Wildcamerakopen.nl vroeg naar mijn wensen. Die waren:

  • Wildcamera voor natuurfotografie om huis / thuisgebruik
  • Zowel foto als video
  • Ook ‘s nachts op zijn minst aardige foto’s
  • Simpel te bedienen voor iemand die weinig ervaring met fotografie heeft

Hij stuurde me de Burrel S12HD wildcamera. Een ‘instapmodel wildcamera’ voor € 142,50 dat op papier perfect aan mijn wensen voldoet.

Hij wordt geleverd in een sjiek doosje alsof het een dure fles whiskey is. Daarin vind je een handleiding, een riem om de camera aan een paaltje of boom te maken en een snoertje om de foto’s naar een ander apparaat over te hevelen. Ik moest even op zoek naar 12 AA batterijen (uiteraard oplaadbaar) en een geschikt SD kaartje (Sandisk Extreme Pro flashgeheugen 32 GB SDHC Klasse 10 UHS-I). En toen was de camera klaar om te gebruiken.

De cameraval instellen

De camera zit in een kunststof behuizing met een stevige klem. Ik heb de indruk dat die wel een regenbuitje kan verdragen, maar neem me ook voor om hem bij stevige langdurige regen maar even binnen te halen. De bediening is simpel. Er is een schuifknop om de wildcamera op ‘on’, ‘setup’ en ‘off’ te zetten. Zet hem op ‘setup’ en je kunt met de pijltjes en de ‘ok’ knop wat dingen instellen. Denk aan:

  • foto, video, foto en video
  • kwaliteit en bestandsgrootte van de foto/video
  • gevoeligheid van de bewegingssensor (high, medium, low)
  • snelheid van reageren op beweging
  • aantal foto’s achter elkaar
  • tijden waarop de camera actief moet zijn (bvb alleen ‘s nachts)
  • of je de datum en tijd onderin elke foto wilt hebben

Daarna zet je de knop op ‘on’ en klik je de behuizing dicht. Dan kun je hem met de bijgeleverde riem bevestigen aan een paaltje, boom of regenpijp en een beetje handig mikken op de plek waar je dieren verwacht. Terwijl je dat doet detecteert de camera beweging en zijn de eerste foto’s of filmpjes al gemaakt. Dus die moet je later even wissen.

Mijn eerste ervaring met een wildcamera

Ik heb nooit eerder foto’s gemaakt met een wildcamera en was bang dat het heel ingewikkeld zou zijn of alleen slechte foto’s zou opleveren. Ik begon simpel. Het was eind januari. Een druilerige grijze namiddag. We voeren de vogels in de tuin bij met vogelzaad en vetblokken. Een makkelijke prooi om even te testen. De vetblokken hangen aan een paal van de waslijn. Daar kon ik de camera zo naast bevestigen. Na een uurtje ging ik kijken. Ik had verwacht alleen foto’s aan te treffen van een schommelend vetblokhuisje maar…

Ik bleek een hele serie van 35 foto’s te hebben van een paar pimpelmezen die van het vetblok aan het snoepen waren. Al zijn ze wel allemaal onscherp (de achtergrond is mooi scherp). De camera hing denk ik zo’n 40 cm van het voederhuisje. Blijkbaar is dat wat te dichtbij.

Meer pogingen om mooie foto’s en filmpjes van dieren te maken

In de dagen en weken daarna probeerde ik van alles uit rond de vogelvoederplekken in de tuin (en die van mijn ouders). In een paar uur heb je zo 100 ongeveer dezelfde foto’s van mezen. Maar het helpt zeker om te oefenen met de goede afstand en de juiste achtergrond. Voor vogeltjes is een afstand van zo’n 1,5 meter volgens mij het beste. En de foto’s zijn het mooist als de achtergrond rustig en donker is. Ook testte ik de nachtcamera aan het begin van de avond op een plek waar onze poes regelmatig rondloopt.

En toen ging het sneeuwen…

En toen, in de tweede week van februari, ging het flink sneeuwen. Ineens hadden we nog veel meer vogels in de tuin. Ook minder voorkomende soorten als de keep en de boomkruiper. Maar Cecile zag ook een spoor in de sneeuw dat er anders uitzag dan de meeste sporen. “Dat spoor is van een vos, dat moet wel!” zei ze. Ik volgde het spoor en zag dat de vos een verkenningsrondje door onze tuin had gemaakt. Zal wel door de sneeuw komen dacht ik. Zo’n beestje kan nu natuurlijk geen muisjes vangen, heeft honger en neemt het risico om het dorp in te komen op zoek naar voedsel. Dat heeft hij/zij in onze tuin niet gevonden (onze kippen zitten ‘s nachts goed veilig in een dicht nachthok), dus die komt vast niet meer terug.

Toch hing ik de volgende nacht de wildcamera op aan een boom, gericht op het spoor van de nacht ervoor. Het was -10 buiten. De volgende dag bleek ik geen opnames gemaakt te hebben. Ik liet de camera nog een nachtje buiten hangen. De volgende ochtend keek ik naar buiten en zag ik een tweede spoor in de sneeuw, precies in lijn met het vorige, rechtstreeks naar de wildcamera. Zou het dan… Ik opende de camera, nog aan de boom, keek en zag…

Geen slecht resultaat na amper twee weken spelen met een wildcamera al zeg ik het zelf. Het is wel vreemd dat de vos duidelijk recht op de camera af gelopen is, maar de bewegingssensor dat niet gezien heeft. Pas toen de vos voor de camera even stilstond, rondkeek en er weer vandoor ging, begon de camera te filmen. De volgende keer zet ik hem op ‘sensitief’ ipv ‘gewoon’ en de lengte op 20 seconden in plaats van 10.

Meer foto’s en video’s van de cameraval

De afgelopen weken heb ik de camera op allerlei plekken in de tuin uitgeprobeerd. Hier nog een paar foto’s en filmpjes om een indruk te krijgen van wat deze camera kan:

Video Grote Bonte Specht op vetblok

Ook plaatste ik de cameraval twee dagen in onze WADI. Het was een droge periode. En in de WADI heb ik een cementkuip ingegraven waar water in blijft staan. In twee dagen had ik op die plek roodborstjes, merels, diverse katten, twee winterkoninkjes en meerdere muizen op de video staan.

Twee winterkoninkjes in de wadi

Muis rent door de wadi

Kat drinkt uit de wadi

Onbekend dier
Tot slot dit wegrennende dier in de nacht. Wij hebben geen idee wat het is. Weet je het wel? Laat het dan even weten in de reacties! We zijn reuze benieuwd!

Tips voor goede resultaten met een wildcamera

Ik heb de camera nu ongeveer een maand getest. Dus ik ben zeker geen professional. Maar toch heb ik een aantal tips die de beginnende wildcamerahobbyfotograaf hopelijk helpen:

Oefen op een plek waar je weet dat dieren komen
Niemand zit te wachten op 100 foto’s van pimpelmezen, koolmezen en mussen op een voederplaats. Maar ze zijn wel verrekte handig om wat handigheid met zo’n camera te krijgen. Want je hebt gegarandeerd resultaat. Oefen dus op een plek waar je weet dat dieren komen.

Afstand tot het te vangen object
Ik schat dat je minimaal 1,5 meter afstand moet hebben om scherpe foto’s te maken. Voor vogeltjes (en muisjes en andere kleine diertjes) zou je de sensitiviteit van de sensor op hoog kunnen zetten om te voorkomen dat hij niet aan gaat als ze in beeld komen. Het zou kunnen dat andere camera’s ook al op kortere afstand scherpe foto’s maken of een optie hebben om dat in te stellen. Deze camera heeft dat volgens mij niet.

De achtergrond van je foto’s en de zon
De achtergrond is belangrijk. Fotografeer je overdag richting het zuiden, dan krijg je vaak een heel donker dier op een heel lichte achtergrond op de foto. Fotografeer je richting de lucht, dan heb je dat probleem eigenlijk in elke richting. Probeer je wildcamera dus zo op te zetten dat de achtergrond wat donkerder is. Probeer bijvoorbeeld struikgewas of een muur als achtergrond te hebben.

Voorkomen dat je voor niets fotografeert
Zorg ook dat er geen onnodige beweging in je beeld zit die de bewegingssensor kan detecteren. Een in de wind bungelend vogelvoederhuisje kan je in een paar uur honderden dezelfde foto’s van een bungelend vogelvoederhuisje opleveren. En ook een weg op de achtergrond kan je een hoop kiekjes van wandelende buurtgenoten en langsrijdende auto’s opleveren.

Nachtfoto’s met infrarood
Wildcamera’s gebruiken infrarood (IR) licht om ‘s nachts foto’s (en video) te kunnen maken. Overdag met goed licht maak je natuurlijk mooiere foto’s. Maar is vooral erg leuk om te zien wat er ‘s nachts zoals rondloopt. Ook hierbij is het belangrijk dat je minimaal ongeveer 1,5 meter afstand tot de plek waar je een dier verwacht aanhoudt. Anders wordt het overbelicht en zie je alleen zo’n witte vlek op de foto.

Een statief bij je wildcamera is erg handig
De de Burrel S12HD cameraval krijg je een riem om hem aan bomen en dergelijke vast te maken. Dat werkt top, zolang er ook daadwerkelijk een boom of paaltje staat op de plek waar je foto’s wilt maken. Bij de vos had ik geluk en stond er een boom in de richting van het spoor in de sneeuw. Is die er niet, dan kun je hem neerzetten op de grond, op een steen of een stoel oid. De onderkant is iets zwaarder en plat. Dus dat werkt aardig. Maar daarmee kun je alleen foto’s uit kikkerperspectief maken.

Ik was ook een dagje op bezoek bij mijn ouders en die hebben een statief. Dat werkt wel erg handig. Je kunt de camera ineens overal neerzetten en telkens precies de hoogte goed instellen door even aan de stokken van het statief te draaien. Het helpt ook om de hoek net anders te maken zodat je een betere achtergrond hebt. Een snelle zoekopdracht leerde me dat je voor zo’n € 25 al een aardig statief hebt. Dus wellicht koop ik die er binnenkort nog eens bij.

Heb geduld
Op veel plekken in tuinen en de natuur komen veel dieren. Maar vooral ook veel dezelfde veelvoorkomende soorten. Voor elke vink en heggemus die ik op de foto kreeg had ik al 200 koolmezen en pimpelmezen gefotografeerd. Voor deze wildcamera review heb ik vooral in de winter in de achtertuin getest. Maar ik neem aan dat het in de natuur niet heel anders zal zijn. Tenzij je precies weet waar het nest of hol van een dier zit, zul je waarschijnlijk vooral veel foto’s van dezelfde veel voorkomende soorten maken. Het meeste werk zit er dus in om door honderden min-of-meer dezelfde foto’s heen te akkeren in de hoop ergens die foto van dat speciale dier te vinden. Maar misschien is dat ook wel de sport. Elke keer als je de camera via het snoertje aan de computer koppelt om de foto’s naar binnen te halen, is het toch weer even spannend. Zou die éne foto er tussen zitten?

Observeer en leer sporen herkennen
Door de sneeuw zagen we een spoor in de tuin en wisten we waar we de cameraval moeten neerzetten. En dat was meteen een succes. Zonder sneeuw zijn er natuurlijk ook overal sporen te herkennen, maar dan moet je wel goed kijken en leren de sporen te herkennen. Bij boswandelingen zie je vaak de paadjes die dieren gebruiken de weg kruisen bijvoorbeeld. Zou je daar een camera neerzetten, dan heb je waarschijnlijk snel leuke beelden van reeën, vossen en andere bosbewoners.

Beoordeling Burrel S12HD wildcamera

Een test van een wildcamera is natuurlijk niks zonder beoordeling. Bij deze:

Datum en tijd instellen
De Burrel S12HD wildcamera onthoudt de datum en tijd niet als je de batterijen verwisselt. Dat kan behoorlijk irritant zijn. Want voor je het weet heb je allerlei foto’s van 1 januari 2019 van verschillende dagen. Instellen van de datum en tijd gaat gelukkig snel en makkelijk. Maar dat moet je dus niet vergeten als je de batterijen hebt opgeladen. Een minpuntje.

Levensduur batterijen
De 12 batterijen in deze wildcamera gaan een aardige tijd mee. Hoe snel ze opgaan hangt vermoedelijk af van hoe vaak hij aan moet slaan om te fotograferen en filmen. Bij mij hield hij het een dag of 5 vol met intensief gebruik. Hij stond eigenlijk bijna continu aan en maakte veel foto’s en video’s omdat ik vooral op drukke plekken fotografeerde.

Gebruiksgemak
Deze cameraval is een instapmodel voor hobbygebruik en dat zie je terug in de functies. Je kunt precies genoeg instellen zonder dat het overweldigend wordt. Foto, video of foto en video. De sensitiviteit in 3 standen. Tijden waarop hij aan en uit moet gaan. De lengte van de video’s, het aantal foto’s op rij en de grootte van de bestanden. Ik kon zonder de handleiding te lezen direct aan de slag en snapte meteen alle functies en knopjes. Het gebruiksgemak zit dus wel goed.

Water en vorst
De camera heeft hier meerdere keren in lichte regen buiten gehangen zonder problemen. Toen er forse regen voorspeld werd, heb ik hem voor de zekerheid binnengehaald. Maar volgens mij is dat niet eens nodig. Ook met 10 graden vorst hield de camera het prima uit.

De foto’s en video’s en de nachtfoto’s en nachtvideo’s
Met een wildcamera maak je geen perfecte natuurfoto’s. Daarvoor kun je beter een goede spiegelreflexcamera met een telelens op een statief kopen. Maar de foto’s en video’s zijn van goede kwaliteit om zelf te ontdekken welke dieren er in de tuin of omgeving rondlopen. Zoals je aan de video van de vos hierboven ziet is de kwaliteit van de video ook ‘s nachts heel redelijk.

Al met al ben ik erg blij met deze camera. Ik zou hem iedereen die een cameraval voor hobbygebruik zoekt aanraden. Zeker voor € 142,50,- is dat een prima model.

Specificaties Burrel S12HD wildcamera

Voor de liefhebber hier een lijstje met specificaties van de Burrel S12HD wildcamera

  • 12 megapixel camera
  • FullHD (1080p) video-opname
  • Timer
  • Time Lapse functie
  • 2,0-inch LCD-kleurendisplay
  • 44 Noglow LED’s
  • Bewegingsdetector tot 15-20 meter
  • Reactie tijd 0,5 seconden
  • Ondersteunt max. 32 GB SD-kaart
  • Werkt met 12 x AA-batterijen
  • Energiezuinig
  • Deze Burrel wildcamera is ‘gemaakt door Spromise’ aldus het opstartscherm
  • In de behuizing zitten van die schroefgaten waar je een statief aan kunt bevestigen
Remi van Beekum on LinkedinRemi van Beekum on Twitter
Remi van Beekum
Permacultuur/voedselbos @ De Hommelgaard
In het dagelijks leven is Remi als Kiemfabriek vooral interim marketeer voor bedrijven en organisaties die de wereld wat mooier maken. Soms rond strategie of management en soms met de handen aan de knoppen in bijvoorbeeld campagnes. Thuis heeft Remi samen met Cecile en Emily een eigen voedselbos en permacultuurproject de Hommelgaard in een klein dorpje in Drenthe. Veel artikelen zijn vooral daarop geïnspireerd.