Is een plantaardig dieet slecht voor een kind? Als veganistische ouder heb je misschien het gevoel dat je altijd jezelf moet verdedigen. Er worden voorbeelden aangehaald van kinderen waarbij het mis ging. Helaas zijn die er, maar het aantal kinderen die in blakende gezondheid opgroeien puur op plantaardige voeding is gelukkig vele malen groter.
Het is een automatisme geworden als ik naar een opleiding of cursus voor mijn werk ga: vrouwen tellen. Vaak valt het vies tegen en ben ik snel uitgeteld want het aantal vrouwen dat in de ICT-sector werkzaam is, is bedroevend laag en neemt zelfs af. Best gek, als je bedenkt dat er geen dag voorbij gaat zonder dat we gebruik maken van computers en techniek, in allerlei beroepen maar ook thuis. Hoe kan het dan dat er zo weinig vrouwen deel uit maken van iets waar niemand aan voorbij kan gaan?
Veganisme en vegetarisme worden vaak afgedaan als een persoonlijke keuze. Een keuze waar je de allesetende mee lastigvalt, omdat je bij sociale gelegenheden afwijkend bent. Maar hoe persoonlijk is die keuze nou eigenlijk? Door het een persoonlijke keuze te noemen, degradeer je het tot een soort hobby en dat is het toch voor de meeste veganisten toch echt niet.
Voor ik veganist werd had ik een beeld dat het allemaal zo moeilijk was. Dat ik niet zonder kaas zou kunnen en dat ik een paria van mezelf zou maken. Gelukkig heb ik ondanks de vooroordelen de stap wel gemaakt en blijkt het allemaal heel erg mee te vallen. Op één ding na.
Feminisme heeft nog steeds een negatieve klank. Is dat terecht? Bij veel mannen wekt het woord feminisme een soort allergische reactie op en zelfs sommige vrouwen willen er niet mee geassocieerd worden. Gelukkig zijn er ook vrouwen én mannen die inzien dat feminisme een zaak van ons allen is.
Als bewonderaar van David Bowie kon ik er niet omheen. In het Groninger Museum was er een tentoonstelling van het leven en werk van mijn grote held met de titel: ‘David Bowie Is’. Ik ging er heen en kwam terug met een mengsel van blije en verdrietige gevoelens, maar vooral raakte ik voor de zoveelste keer geïnspireerd door dit fenomeen.
Alle vrouwen krijgen er mee te maken. De één wat vroeger dan de ander. De één heeft er veel last van en de ander weer wat minder. Ondanks dat ik het zelf zo veel mogelijk probeer te negeren, kan ook ik niet om de overgang heen. Omdat ik groot aanhanger ben van de gedachte dat in eerste instantie voeding je medicijn moet zijn, trok het boekje ‘Wegwijs in de overgang’ van voedingstherapeute Irene Lelieveld, met als ondertitel: ‘gezond, fit en slank met voeding’ mijn aandacht.
Op 6 april aanstaande is er een referendum over het associatieverdrag met de Oekraïne. Wat houdt dat verdrag in en wat moet je daarmee als bewust in het leven staand, compassievol mens? Ik ging op onderzoek uit en deel graag mijn persoonlijke stemadvies.
Afgelopen weekend, 5 en 6 maart, werd er in Utrecht in de Jaarbeurs de vegan beurs VeggieWorld gehouden. VeggieWorld is een Europese vak- en publieksbeurs voor veganistische producten en diensten. Een aantal veganistische Facebookvrienden ging heen en delen graag hun ervaringen met de lezers van Eigenwijs Blij.
Acht maart a.s. is het weer zover: Internationale vrouwendag. Er zijn er die zich afvragen of dat nog nodig is. Ze zien het als één van de vele dagen die er zijn, een soort Moederdag. Het is tegenwoordig ook bijna elke dag wel ‘de dag van’. Toch is deze dag anders. Het is niet voor niets een internationale dag. Het gaat over vrouwenrechten in de hele wereld en hoewel het hier in Nederland best goed gaat met de positie van de vrouw, is er ook hier nog veel te winnen. Het thema van vrouwendag 2016 is Sisterhood.