Uitstellen is heerlijk. Een taak net zo lang vooruit schuiven tot hij tegen de deadline aanschurkt werkt vaak bijzonder inspirerend. Maar soms komt van uitstel afstel en soms blijft zo’n stom taakje bungelen en de hele dag een schaduw werpen. Want straks… moet je er toch echt aan beginnen. De oplossing: begin de dag met zo’n shitklus. Eat that frog!
Een tijdje terug kreeg ik een lief kaartje van een vriendin. Groningen zou een heus kattencafé krijgen en daar moesten we zeker samen heen! Eind februari was het zover en zaten we met een lekker kopje thee in het pas geopende kattencafé (en dat rijmt).
Afgelopen weekend, 5 en 6 maart, werd er in Utrecht in de Jaarbeurs de vegan beurs VeggieWorld gehouden. VeggieWorld is een Europese vak- en publieksbeurs voor veganistische producten en diensten. Een aantal veganistische Facebookvrienden ging heen en delen graag hun ervaringen met de lezers van Eigenwijs Blij.
De Fossebieb staat nu vier maanden op onze oprit. Ik keek het na, omdat ik een update wilde schrijven, en ik verbaas me over die korte periode. Het lijkt namelijk veel langer. Maar de opening was echt op 9 oktober. Ondanks voorbereidend onderzoek en het zorgvuldig afwegen van opties, leer je veel van zo’n eerste plaatsing van je minibieb.
Voor een uitgebreid beeld van ‘the state of the art’ van biologisch in Nederland ging ik 20 januari samen met mede-blogger Remi naar de Bio-beurs in Zwolle: krap 300 stands met biologische producten en diensten. We ontdekten nieuwe merken, hebben onwijs veel dingen geproefd en kregen een heel goed beeld van de ontwikkelingen in deze markt. En dan vooral van de opkomst van ‘biologisch-plus’.
Maatschappelijk verantwoord ondernemen, duurzaam ondernemen, sustainable ondernemen, waardecreatie, purpose. Het barst tegenwoordig van de buzzwords en initiatieven om bedrijven over meer te laten gaan dan alleen het maken van winst. Bedrijven hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid en moeten daar ook verantwoording over afleggen. Maar hoe ziet dat duurzaam ondernemen er in de praktijk uit? En wat gaat de toekomst ons brengen? Over die vragen ging het congres “De toekomst van duurzaam ondernemen” afgelopen 14 januari.
Ongeveer vijf jaar geleden begon er iets bij mij te kriebelen. Ik had een drukke baan en sociaal leven, maar had toch het gevoel dat ik daarnaast iets anders wilde buiten mijn eigen comfortzone. Iets waar ik een ander soort voldoening uit zou kunnen halen, kortom, blij van zou worden. Ik vond dit door het doen van vrijwilligerswerk…
Eind september was er ineens buzz rond de opkomende 6-urige werkdag in Zweden. Zou veel fijner zijn voor iedereen. Het bleek min of meer een hoax, maar zette mij wel aan het denken. Als ZZP’er kan ik doen wat ik wil, maar moet ik ook gewoon facturabele uren draaien. Zou dat fijner gaan als ik zou kiezen voor een werkdag van slechts 6 uur? Ik testte het een tijdje uit.
Jullie herkennen denk ik allemaal het gevoel wel dat er in rijke landen als de onze eigenlijk best veel goede spullen vervangen worden voor een splinternieuwe variant. Kleding, de bank, speelgoed en ga zo maar door. Vaker dan we allemaal zouden willen, worden deze spullen weggegooid. Gelukkig gaan ze ook vaak naar een goed doel of kringloop, maar er worden wel vaak nieuwe spullen voor in de plaats gekocht. Al dit nieuw kopen en weggooien, levert mij vaak een wat ongemakkelijk gevoel op. Want ik vind iets nieuws in huis natuurlijk ook leuk, maar nieuw voor mij hoeft niet te betekenen dat het ook nieuw is! Bij mij in de stad, Gorinchem, hebben we daar een hele mooie oplossing voor gevonden: de geefwinkel.
Een droom? Voor mij is de belangrijkste motivatie geweest om iets te bouwen zonder een lening bij de bank en met een minimale milieubelasting. Low budget, maar wel goed uitgedacht en gemaakt van lokale en natuurlijke materialen. Zelf ben ik architect en in Frankrijk heb ik een stuk grond gekocht om te gaan experimenteren. Met stro en klei had ik helemaal geen ervaring. Voor mij is nu één ding helemaal duidelijk: dit heeft toekomst.