Lezen & Media

Frans opvoeden in 100 tips: ‘Ja zeggen als het kan, nee als het moet’

De Franse stijl van opvoeden is een tijdje lang een hot item geweest, Niet gek, want veel elementen van deze stijl maken het leven van zowel kind als ouder heel aangenaam en overzichtelijk. ‘Ja zeggen als het kan, Nee als het moet – de beste opvoedadviezen van Franse ouders’ is de opvolger van het boek ‘Franse kinderen gooien niet met eten’ van Pamela Druckerman. Deel twee blijkt een stuk behapbaarder dan deel een, terwijl de inhoud nagenoeg gelijk is. Dat is makkelijk kiezen dus!

Het tweede boek met ’tips’

Het komt vaker voor. Een relatief theoretisch boek wordt een beststeller en wordt vervolgens opgevolgd door een boek met praktische tips. Of bijvoorbeeld een werkboek. Marie Kondo deed dat bijvoorbeeld ook met ‘Opgeruimd!‘ en ‘Spark Joy‘. Het is altijd maar de vraag wat de toegevoegde waarde van zo’n tweede boek is.

Franse opvoeding, hoe zat het ook alweer?

Eerst maar weer even terug naar ‘Franse kinderen gooien niet met eten‘. Het is moeilijk om dat boek in een aantal zinnen samen te vatten, maar ik probeer het toch: ouders hebben ook een eigen leven, kinderen moeten leren wachten, kinderen moeten én mogen snel heel zelfstandig zijn. Dat geeft rust in de tent zonder een constante focus op prestaties en geeft iedereen de ruimte zichzelf te kunnen zijn.

100 tips voor ouders

‘Ja zeggen als het kan, Nee als het moet – de beste opvoedadviezen van Franse ouders’ bestaat uit 100 praktische tips die passen bij de Franse opvoedstijl. Elke tip wordt uitgelegd met een stukje tekst van ongeveer een halve pagina. Alle tips zijn in principe vrij eenvoudig uitvoerbaar zonder dat je hele leven overhoop moet. Maar natuurlijk is elk kind anders en moet je hier geen fundamentalist in worden, aldus de auteur. En terecht.

Duh

Een deel van de tips is in mijn ogen zo logisch dat ik niet eens begrijp waarom je het anders zou willen. Maar ja, ik houd dan ook wel erg van deze stijl in ons eigen huishouden. Bijvoorbeeld: ‘Kweek geen complimentenjunkie’ en ‘Kindereten bestaat niet’ (zie overigens voor meer uitgebreide tips over voeding Mariannes artikel over ‘French Kids Eat Everything‘). Ook slim in mijn ogen: geef je kind de tijd om te gehoorzamen (soms moet het even nadenken over zijn of haar volgende actie of mentaal eerst nog iets anders afmaken, niet meteen ongeduldig worden). En geef je kind de ruimte voor geheimen en privacy. Het gezelligst vind ik overigens de tip om kinderen al zo jong mogelijk mee te laten helpen in de keuken. Niet als ’taak in het huishouden’, maar gewoon spelenderwijs. Ik weet uit ervaring dat dat (meestal) waanzinnig leuk is.

Nieuwe dingen

Maar ik heb toch ook wel dingen gelezen waar ik zelf nog niet eerder bewust bij stil had gestaan. Bijvoorbeeld kinderen (zo lang mogelijk) niet toestaan zelf iets te pakken uit de koelkast of de voorraadkast. Zo houd je het aantal eetmomenten in de hand. Moet je je zelf ook aan vier tot vijf eetmomenten per dag houden natuurlijk. Ook mooi: wees eerlijk en beleefd tegen je baby. De toon in prettig voor je kindje en je went er alvast aan om niet om de hete brij heen te draaien. Iets wat ik zelf best lastig vind: je kind niet storen tijdens het spelen. Het is soms zo verleidelijk om vragen te stellen over haar spel als ze zelf lekker bezig is, maar het is echt goed voor het concentratievermogen en de intrinsieke motivatie om dit niet te veel te doen.

Nog een tip die we in de nabije toekomst zeker in uitvoer gaan brengen: onze kleine aanleren om op de deur van onze slaapkamer te kloppen als ze naar binnen wil. Een goede gewoonte die ze als drie-jarige al prima kan leren en iets wat we andersom net zo goed kunnen hanteren. Nou, en zo kom je dus al snel op 100 tips!

De essentie

De essentie van de Franse opvoeding bestaat echter uit tip 91 en 92, oftewel de titel van het boek: Nee zeggen als het moet, ja als het kan. De Franse opvoeding is behoorlijk streng met strakke grenzen. Maar daar staat tegenover dat je juist veel ruimte biedt waar het kan. Staat het weer het toe dat je kind in zijn zelfgekozen eclectische ramp-outfit naar buiten gaat? Prima, lekker doen. En aan dat samenspel van strakke teugels én veel persoonlijke ruimte kun je vrijwel alle overige tips uit dit boek wel hangen.

Het blijkt een aanrader!

Ik las dit boek twee of drie jaar geleden ook al eens. Speciaal voor deze recensie las ik het opnieuw. Veel tips voelden ineens als eye-openers nu onze dochter drie jaar oud is. De grap met opvoeden is dat er met elke leeftijd nieuwe opties en keuzes komen. Met een peuter denk je nog niet aan dingen voor een kleuter. Interessant om die weer langs te zien komen. Al met al is ‘Ja zeggen als het kan, Nee als het moet’ nog meer een aanrader dan ‘Franse kinderen gooien niet met eten’. En dat ondanks (of misschien wel dankzij) het feit dat je het boek in een uurtje van kaft tot kaft hebt gelezen.

Specificaties van het boek

  • Titel: Ja zeggen als het kan, Nee als het moet – de beste opvoedadviezen van Franse ouders
  • Auteur: Pamela Druckerman
  • Gepubliceerd in: 2013
  • Uitgeverij: Balans
  • Aantal pagina’s: 133
  • ISBN-13: 9789460036576
  • Formaat: hardcover
Cecile Bol on LinkedinCecile Bol on PinterestCecile Bol on TumblrCecile Bol on TwitterCecile Bol on Wordpress
Cecile Bol
Schrijver / dichter / foodie @ Hommelgaard
Zelfstandig ondernemer met tekstbureau Studio Vuurvogel || Dichter, vooral in het Engels || Gezin met Remi, Emily, poes & wat kippen